Ο Αντώνης Σαμαράς με τον τρόπο που εξελέγη τόσο στην ηγεσία του κόμματός του όσο και στην ηγεσία της χώρας, θα μπορούσε να γίνει εθνικός ηγέτης. Δεν έγινε. Και όχι μόνον αυτό. Ακολούθησε μια πορεία συντριβής και χάους, που απομάκρυνε κάθε επιχρωμάτισμα αξιοπιστίας από την ελληνική πολιτική σκηνή.
Η αλλαγή προσώπων και η αλλαγή νοοτροπίας είναι αδήριτη επιταγή. Και αυτή η αλλαγή δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο μέσα από την έκφραση της θέλησης του Λαού. Χωρίς παγίδες, δημοσκοπήσεις-μαϊμού και τεχνάσματα. Απίθανο, με τις παρούσες διαπλεκόμενες κυβερνήσεις. Όμως ο λαός έχει αντιληφθεί το διακύβευμα και παίρνει τις αποστάσεις του. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή πλην των εκλογών, νοθεύει το νόημα της Δημοκρατίας και θέτει σε πραγματικό κίνδυνο την κοινωνική ειρήνη.
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται ακόμα έναν χρόνο αβεβαιότητας, ο λαός δεν αντέχει άλλον έναν χρόνο θυμού και αδιεξόδων, με την ελπίδα ότι ο Πρωθυπουργός θα καταφέρει να γυρίσει μια σημαδεμένη παρτίδα. Αν οι πολιτικές ίντριγκες είναι παιχνίδι, οι τύχες της Ελλάδας δεν είναι.
Η επόμενη κυβέρνηση θα χρειαστεί να διαπραγματευθεί σκληρά, και, για να είμαστε ειλικρινείς, να βρεθεί απέναντι στους τοκογλύφους. Απαιτείται επομένως ριζική αλλαγή. Απαιτείται απομάκρυνση αυτών που οδήγησαν τη χώρα στο τέλμα και επιμένουν να την κρατούν εκεί και ενεργοποίηση δυνάμεων που και θέλουν και μπορούν να σταθούν με αξιοπρέπεια και μαχητικότητα απέναντι στους «δανειστές» των κυβερνήσεων της διαπλοκής.
Απαιτούνται γενναίες λύσεις από γενναίους ανθρώπους. Και τέτοιοι άνθρωποι μπορεί να βρίσκονται σε όλους τους πολιτικούς χώρους, όμως ένα πολιτικό κόμμα έχει το θάρρος να σταθεί απέναντι στο σύστημα της σήψης και της συναλλαγής. Η Χρυσή Αυγή. Η ηγεσία της Χρυσής Αυγής, πρώτη και μόνη, απέδειξε ότι θέλει και μπορεί να γίνει ο καταλύτης, θέλει και μπορεί να ενώσει τους Έλληνες κάτω από μια σημαία, αυτή της Ελλάδος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου