Και στο Αγρίνιο πλέον αναπτύσσεται ένα σιωπηλό δίκτυο βοήθειας που έχει παρατηρηθεί και σε άλλες πόλεις της χώρας.
Παρατηρούμε κάθε μέρα γύρω μας, ειδικά στα μπράτσα των κάδων των σκουπιδιών, μικρές σακούλες με ψωμί συνήθως ή με είδη ανάγκης.
Τώρα τελευταία έχουν αρχίσει αρκετοί να βγάζουν και σε άλλα σημεία, έξω από τις πόρτες τους, όπως σε δέντρα της γειτονιάς ή σε κάποιο άγκιστρο που χρησιμοποιείται για τέντα ή για κλειδωνιά ή ακόμα και σε κάποιο χαμηλό μπαλκόνι ή πόρτα.
Επίσης έχουν αρχίσει να βγάζουν και φαγητό που έχει περισσέψει με κάποια σήμανση ότι δεν πρόκειται για αποφάγια. Ολόκληρες μερίδες πετούν πολλοί, γιατί να πηγαίνουν χαμένες. Σπιτικό φαγητό που όπως και το ψωμί το επόμενο πρωί έχει εξαφανιστεί.
Αυτές οι σακούλες που βγαίνουν από το βράδυ έξω πλέον γίνονται ανάρπαστες και ο μόνος ενδοιασμός που συζητιέται είναι μήπως περνούν κάποιοι συστηματικά και τα παίρνουν. Αλλά και έτσι να είναι πρόκειται για φαγητό και κάποιος θα φάει, δεν είναι κάποια άλλη βοήθεια, για να μετατραπεί σε κέρδος.
Δεν απλώνεις έτσι εύκολα να πάρεις το φαΐ που έχει αφήσει κάποιος έξω από το σπίτι του…
Ελεημοσύνη θα πουν κάποιοι, αλλά ο καθένας κάνει ότι μπορεί, δίνει ότι έχει. Το γιατί φτάσαμε στο σημείο αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Πλέον, ίσως προτεραιότητα να είναι αυτό το σιωπηλό κίνημα αλληλοστήριξης να υιοθετηθεί ή από κάποια αρχή ή από κάποια οργάνωση εκτός κρατικού μηχανισμού και κυβέρνησης και να οργανωθεί κάπως καλύτερα.
Το κρέμασμα του ψωμιού ή μιας μερίδας σπιτικού φαγητού έξω από τους κάδους είναι μια απελπισμένη κίνηση βοήθειας, αλλά είναι και κάτι που έχει κινδύνους.
Ίσως κάποιος χώρος για να γίνεται αυτό πιο οργανωμένα ή πιο συστηματικά.
Ιδέα καταθέτουμε χωρίς να είναι εύκολη η λύση, αλλά σε μια κοινωνία δεν μπορεί να μην εμφανιστεί τελικά η σκέψη που θα ξεχωρίσει.
Γ.Σ.
http://www.agrinionews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου