Το Εδιμβούργο, μερικές φορές αποκαλείται Αθήνα του Βορρά, είναι τόσο μαγευτικό όσο και τραγελαφικό. Υπάρχουν γοητευτικές ιστορίες πιστών σκύλων και νεράιδων που αναμιγνύονται με μάγισσες, δολοφονίες και βασανιστήρια.
Ωστόσο, η πραγματικότητα της ιστορίας της πόλης είναι πιο ελκυστική και τρομακτική από κάθε παραμύθι.
Μια πόλη θαμμένη κάτω από μια άλλη πόλη, μια πόλη φαντασμάτων, εκατοντάδων πτωμάτων, φορέων της πανούκλας.
Ιστορίες με φαντάσματα υπάρχουν παντού τριγύρω. Κάθε δρόμος προσφέρει ιστορίες καταστροφής και θανάτου.
Το 1836 ανακαλύφθηκε ένα από τα μυστήρια του Εδιμβούργου από μια ομάδα αγοριών που έπαιζαν στην περιοχή ενώ κυνηγούσαν λαγούς. Τα μικρά παιδιά έκαναν μια εκπληκτική ανακάλυψη που ήταν κρυμμένη σε μια ρωγμή στη βραχώδη επιφάνεια του λόφου.
Θαμμένα κάτω από πλάκες σχιστόλιθου σαν να πρόκειται για μεμονωμένους τάφους, βρέθηκαν 17 μικροσκοπικά φέρετρα, που το καθένα περιέχει ένα μικρό σκαλιστό ειδώλιο με σάβανα. Τα αποκαλούν "φέρετρα των νεράιδων" και έχουν κάνει τους ιστορικούς να τσακώνονται από την ανακάλυψη τους.
Τα φέρετρα προκαλούν πολλά ερωτήματα. Ποιος τα έβαλε εκεί, πότε και γιατί. Τι σημαίνουν; Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα είναι γνωστό ότι και τότε που ανακαλύφθηκαν. Ακόμη και η θέση τους στη χαραμάδα που ήταν θαμμένα είναι στο περίπου γνωστή.
Οι εφημερίδες εκείνης της εποχής, όπως η Scotsman, έγραφαν για μάγισσες που τα έθαψαν ως σκοτεινό ξόρκι, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι αντιπροσώπευαν ναύτες που χάθηκαν στη θάλασσα.
Τα φέρετρα και το περιεχόμενο τους πλέον είναι National Museum of Scotland, μόνο 8 υπάρχουν πλέον, καθώς όπως έγραφε και η Scotsman το 1836, "μερικά καταστράφηκαν από τα αγόρια καθώς πίστευαν πως ήταν άνευ σημασίας μικροπράγματα".
http://3otiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου