Με την ανεργία να σκαρφαλώνει στο 30%, το εργατικό εισόδημα να μηδενίζεται, χορτάτοι μόνο από λόγια, υποσχέσεις και φοροληστεία, απλήρωτοι από τον Μάιο του 2011 και σε επίσχεση εργασίας, με το εργοστάσιο εγκαταλελειμμένο από την εργοδοσία, οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής με απόφαση της γενικής συνέλευσης του σωματείου αποφάσισαν να μην αφεθούν στην σίγουρη και μακροχρόνια ανεργία αλλά να αγωνιστούν να πάρουν το εργοστάσιο στα χέρια τους και να το λειτουργήσουν οι ίδιοι.
Με επίσημη πρότασή τους από τον Οκτώβριο του 2011 διεκδικούσαν να δημιουργήσουν έναν εργατικό συνεταιρισμό κάτω από τον πλήρη έλεγχο τους, απαιτώντας μάλιστα νομική κατοχύρωση τόσο για το δικό τους εγχείρημα, όσο και για όλα τα άλλα που θα ακολουθήσουν.
Ταυτόχρονα διεκδικούσαν να τους δοθούν τα χρήματα που απαιτούνται για να βάλουν μπρος το εργοστάσιο, χρήματα που άλλωστε τους ανήκουν, καθώς είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας.
Το σχέδιο που καταρτίστηκε, συνάντησε αρχικά την παγερή αδιαφορία του κράτους και των διάφορων συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών.
Όμως έγινε δεκτό με μεγάλο ενθουσιασμό από τον κόσμο του κινήματος, ο οποίος μέσω της δημιουργίας της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στην Θεσσαλονίκη -και στην συνέχεια με πρωτοβουλίες σε πολλές πόλεις της χώρας- εδώ και 6 τουλάχιστον μήνες αγωνίζεται να μεταφέρει το μήνυμα της ΒιοΜε σε όλη την κοινωνία.
ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Τώρα ήρθε η ώρα της ΒιοΜε!
Οι εργάτες δεν μπορούν άλλο να περιμένουν πότε το χρεοκοπημένο κράτος θα κάνει πράξη τις άκοπες εκφράσεις ενδιαφέροντος και συμπαράστασης (ακόμα και τα 1000 ευρώ επιπλέον στο επίδομα επίσχεσης εργασίας που τους υποσχέθηκε το Υπουργείο Εργασίας κόλλησαν στην υπογραφή του... Στουρνάρα!).
Ήρθε η ώρα να ξαναλειτουργήσει η Βιομηχανική Μεταλλευτική -όπως και κάθε άλλο εργοστάσιο που έκλεισε, πτώχευσε ή απολύει- αλλά στα χέρια των εργατών της, και όχι στα χέρια των παλιών ή και νέων αφεντικών.
Ο αγώνας δεν πρέπει να παραμείνει στην ΒιοΜε, για να γενικευτεί και να νικήσει πρέπει να εξαπλωθεί σε όλα τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις που κλείνουν, γιατί μόνο με ένα δίκτυο κατειλημμένων και αυτοδιαχειριζόμενων εργοστασίων θα μπορέσει και η ίδια η ΒιοΜε να επιβιώσει και να γίνει ο πρωτεργάτης μιας άλλης οργάνωσης της παραγωγής και της οικονομίας, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς ανισότητες και ιεραρχίες.
Όταν τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο, οι άνεργοι πλησιάζουν τα 2 εκατομμύρια και η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας καταδικάζεται σε φτώχεια και εξαθλίωση από την τρισυπόστατη κυβέρνηση της Τρόικας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, όπως και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, το αίτημα να περάσουν τα εργοστάσια στους εργάτες είναι η αναγκαία απάντηση στην καταστροφή που βιώνουμε κάθε μέρα, η μοναδική απάντηση στην ανεργία· και για αυτό ο αγώνας της ΒιοΜε είναι δικός μας αγώνας.
Καλούμε όλους τους ανέργους κι εργαζομένους· όλους όσους έχουν βιώσει την κρίση στο πετσί τους, να σταθούν δίπλα στους εργάτες της ΒιοΜε και να τους στηρίξουν τώρα που θα αρχίσουν να κάνουν πράξη ότι εμείς οι εργάτες μπορούμε χωρίς αφεντικά!
Να συμμετάσχουν στον αγώνα και να οργανώσουν την μάχη στους χώρους που βρίσκονται με αμεσοδημοκρατικές συνελευσιακές διαδικασίες, χωρίς γραφειοκράτες, για να περάσουν τα εργοστάσια και όλη η παραγωγή στα χέρια των εργατών και να οργανώσουμε την οικονομία και την κοινωνία που θέλουμε, μια κοινωνία χωρίς αφεντικά· για να ανατρέψουμε με Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας όλους αυτούς που μας καταστρέφουν την ζωή!
Ήρθε η ώρα της Βιο.Με. Πάμε για δουλειά!
Ανοίγουμε το δρόμο για εργατική αυτοδιαχείριση παντού!
Ανοίγουμε το δρόμο για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου