Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Φόβοι για πόλεμο στην Μέση Ανατολή τον Σεπτέμβριο

Ο Richard Silverstein, εκδότης του μπλογκ Tikun Olam, έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο πριν από δυο ημέρες, με τίτλο: «Έκπληξη τον Σεπτέμβριο: Το Ισραήλ θα επιτεθεί στο Ιράν;» ( ).
Στο άρθρο αναλύει την πιθανότητα μιας ισραηλινής επίθεσης εναντίον του Ιράν, με αφορμή την επίσημη αναγνώριση από τον  ΟΗΕ του παλαιστινιακού κράτους.
Μια ισραηλινή επίθεση θα αλλάξει τους όρους του «παιχνιδιού», μετατοπίζοντας την παγκόσμια προσοχή από την παλαιστινιακή διπλωματική νίκη σε έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο, που μπορεί να απειλήσει ακόμη και την ίδια την ύπαρξη του Ισραήλ.
Ο Netanyahu αντιμετωπίζει δυο ενδεχόμενα: Την πολιτική ταπείνωση και την διπλωματική ήττα, ή τον πόλεμο με την ελπίδα ότι θα τον στηρίξει η Ουάσιγκτον.
Σύμφωνα με το άρθρο του Silverstein, ένας βετεράνος δημοσιογράφος με διασυνδέσεις στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, λέει πως: «Κάποιοι Αμερικανοί αξιωματούχοι θεωρούν ότι μια τέτοια επίθεση θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο, όταν αποστρατευθεί ο ΑΓΕΕΘΑ McMullen. Θα είναι μια πολιτική κίνηση πολέμου, με σκοπό τον αντιπερισπασμό της κοινής γνώμης από την Παλαιστίνη… οι ανώτατοι Αμερικανοί αξιωματούχοι αντιτίθενται σθεναρά στην ιδέα…».
Αν όντως γίνει μια επίθεση, τότε το τάιμινγκ δένει με τους ισχυρισμούς του Ισραήλ περί της δολοφονίας του Λιβανέζου πρωθυπουργού Rafik Hariri από την Hezbollah. Το βραχυπρόθεσμο σχέδιο των Ισραηλινών είναι να σπείρουν το χάος στον Λίβανο, να πλήξουν τη Συρία, και να αποδυναμώσουν στρατηγικά το Ιράν, πριν την τελική στρατιωτική επίθεση. Ο τελικός σκοπός τους για την ευρύτερη περιοχή είναι τρελός, ακόμη και για να τον συζητάμε. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν αμφιβάλλει πως μια σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν μπορεί να οδηγήσει σε πυρηνική μονομαχία, με καμία από τις δυο πλευρές να μην υποχωρεί, αφού και οι δυο χώρες βάζουν την περηφάνια τους επάνω από τη κοινή λογική.
Ο πρώην επικεφαλής της Μοσάντ Meir Dagan διαφωνεί με τα ισραηλινά σχέδια. Και όπως γράφει ο Silverstein, ο  Dagan δεν είναι ο μόνος που πιστεύει ότι μια τέτοια εξέλιξη θα είχε τραγικές συνέπειες για όλους και ειδικά για το Ισραήλ. Το ίδιο ακριβώς πιστεύουν και: ο πρώην αρχηγός της στρατιωτικής αντικατασκοπείας Shlomo Gazit, ο πρώην υπουργός Άμυνας Benyamin Ben Eliezer, και ο πρώην αρχηγός της Μοσάντ Ephraim HaLevy, όπως και πολλοί άλλοι.

Σύμφωνα με τον Silverstein, ο  Dagan δεν θα μιλούσε δημοσίως αν δεν ήταν σίγουρος πως η κυβέρνηση Netanyahu σχεδίαζε πραγματικά να επιτεθεί στη Τεχεράνη. Όπως λέει, ο Dagan είναι σίγουρος, καθώς όλοι οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ιθύνοντες που δεν συμφωνούσαν με πόλεμο εναντίον του Ιράν έχουν πλέον αποσυρθεί. Υπάρχει, λέει, ένας εντελώς καινούργιος θίασος αποτελούμενος από ανθρώπους που ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον άλλο, χαϊδεύοντας τα αφτιά του Netanyahu και του Ομπάμα.

Ο Meir Dagan είναι γνωστός για την αποφυγή της διασημότητας, και για τα μετρημένα του λόγια. Δεν ανοίγει το στόμα του αν δεν είναι απαραίτητο. Για αυτό, το ενδεχόμενο της επίθεσης είναι σοβαρό.
Ο Netanyahu βλάπτει τόσο το Ισραήλ, όσο και ολόκληρη την ανθρωπότητα. Και όπως αναφέρει ο Silverstein, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιος στον Λευκό Οίκο που να μπορεί να του αντισταθεί, σε περίπτωση που επιλέξει τη σύγκρουση με το Ιράν. Ο ΑΓΕΕΘΑ ναύαρχος McMullen, και ο υπουργός Άμυνας Robert Gates, πρόκειται να αντικατασταθούν από τους: στρατηγό Martin Dempsey, και τον πρώην αρχηγό της CIA  Leon Panetta. «Αυτοί οι δυο δεν θα θελήσουν να φανούν εικονοκλάστες, και μάλλον θα στηρίξουν μια επίθεση στο Ιράν αν την θέλει και ο πρόεδρος. Στη Ουάσιγκτον συμβαίνει κάτι ανάλογο με αυτό που υφίσταται στο Ισραήλ. Και όλοι φοβόμαστε για το τι μέλλει γενέσθαι τον Σεπτέμβριο».


Αν ποτέ χρειάζονταν η Αμερική να το παίξει σκληρή με κάποιον, σήμερα είναι η στιγμή που θα πρέπει να δείξει πυγμή απέναντι στο Ισραήλ. Μόνο οι ΗΠΑ μπορούν να συγκρατήσουν το λυσσασμένο αυτό σκυλί. Ούτε η Κίνα, ούτε η Ρωσία, ούτε καν ο ΟΗΕ. Μόνο οι ΗΠΑ. Όπως είπαν όχι στον Σαντάμ , έτσι πρέπει να πούνε και στο Ισραήλ. Μήπως ο Σαντάμ επιτέθηκε ποτέ στην Αμερική σε διεθνή ύδατα; Όχι. Μήπως οι Ταλιμπάν; Όχι. Το Ιράν; Όχι. Οι μόνοι που το έκαναν είναι οι Ισραηλινοί, που επιτέθηκαν απρόκλητα εναντίον του πλοίου USS Liberty.


Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να πει στην μεγαλύτερη παγκόσμια υπερδύναμη: «Άντε γαμήσου», και να μην υφίσταται κάποια συνέπεια, επειδή όποιος αντιτεθεί σε αυτό, κατηγορείται αμέσως για «αντισημιτισμό»! Τρίχες. Μια πράξη πολέμου θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοια. Έτσι απλά. Η Αμερική θα πρέπει να πάψει επιτέλους να παίζει το ρόλο της γυναίκας στις σχέσεις της με το Ισραήλ, και να διδάξει τρόπους στον Netanyahu.

Χρειαζόμαστε έναν John Wayne στον Λευκό Οίκο, που να μπορεί να πει στο Ισραήλ ότι ή θα σέβεται τη διεθνή νομοθεσία και τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, ή αλλιώς θα χάσει την αμερικανική στρατιωτική, οικονομική, και διπλωματική στήριξη. Σήμερα, δυστυχώς, η Αμερική διαθέτει ένα πρόσεδρο και 300 καραγκιόζηδες στο Κογκρέσο που βάζουν τα συμφέροντα των Ισραηλινών πάνω από αυτά της χώρας τους.
Σε ένα άρθρο του, ο Dave Lindorff έγραψε πως η ανθρωπιστική βοήθεια που το αμερικανό πλοιάριο σκόπευε να μεταφέρει στη Γάζα, εμποδίστηκε όχι μόνο από το Ισραήλ, αλλά και από την αμερικανική κυβέρνηση. «Η κυβέρνηση Ομπάμα, ζήτησε από το Ισραήλ δημοσίως, να χρησιμοποιήσει βία εναντίον του αμερικανικοί σκάφους», λέει ο Lindorff.
Τι σιχαμερή κατάσταση. Το Ισραήλ, που πέρσι επιτέθηκε εναντίον ενός άοπλου τουρκικού σκάφους, δολοφονώντας 9 άτομα, καθώς και έναν 19χρονο Αμερικανό τον οποίο κυριολεκτικά εκτέλεσαν οι στρατιώτες του, όχι μόνο ενθαρρύνεται να επιτεθεί εναντίον του αμερικανικού ειρηνικού πλοίου, αλλά ωθείται να το κάνει από τον ίδιο τον πρόεδρο και την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ!

Αυτή η τελευταία προδοτική πράξη των Ομπάμα και Κλίντον είναι μια μόνο από πολλές. Η προδοσία είναι στο αίμα τους. Δεν υπηρετούν τον αμερικανικό λαό, αλλά τα προσωπικά τους συμφέροντα και αυτά των ελίτ.
Η  Αμερική, αλλά και ολόκληρος ο ελεύθερος κόσμος δεν μπορούν πια να βασίζονται στον Λευκό Οίκο για να αποτρέψει μια ισραηλινή επίθεση στο Ιράν. Μια επίθεση που θα μπορούσε να καταλήξει σε παγκόσμια πυρηνική καταστροφή.
antinewsgr

Δεν υπάρχουν σχόλια: