"Ακούστε, σε τι συνέβει να είμαι μάρτυρας και διαδώστε το, γιατί το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε σας.Πολλές φορές μου είχε συμβεί, να με πλησιάσουν διάφοροι, που πουλούν διάφορα «λαθραία» αντικείμενα, όπως ρολόγια, κοσμήματα και αρώματα. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε υπαίθριους χώρους παρκαρίσματος μεγάλων πολυκαταστημάτων. Δεν είμαι τύπος που πλησιάζω τέτοια άτομα, δεν εμπιστεύομαι, ούτε αυτά που έχουν προς πώληση, ούτε τους ίδιους. Χτες το μεσημέρι, κάποιος με πλησίασε στο parking του Leroy Merlin και μου πρότεινε να μυρίσω ένα διάσημο (τάχα μου) άρωμα, το οποίο πουλούσε πολύ φθηνά. Απομακρύνθηκα, χωρίς να απαντήσω. Όταν επέστρεφα στο αμάξι μου, κουβαλώντας με το κυλιόμενο καλάθι μου σακούλες με διάφορα φυτοχώματα, είδα στο τέλος του parking τον ίδιο τύπο, να δίνει το μπουκαλάκι να το μυρίσει μια κοπέλα γύρω στα σαράντα. Η οποία ξεράθηκε. Το μύρισε και έπεσε στην αγκαλιά του. Αυτός, όπως κατάλαβα, περίμενε κάτι τέτοιο και την κράτησε. Ταυτόχρονα, βγήκε τρέχοντας κάποιος άλλος από ένα γειτονικό αμάξι, να «βοηθήσει». Κι εγώ, καταλαβαίνοντας από ένστικτο, πως κάτι δεν πάει καλά, έβαλα τις φωνές. Ούρλιαξα «Βοήθεια».
Όρμησαν οι άνθρωποι απ’ το καφέ να δουν γιατί φωνάζει η τρελή, έτρεξαν οι υπάλληλοι και όσοι βρίσκονταν στο parking σε κλάσματα δευτερολέπτου. «Της επιτέθηκαν, την σκοτώνουν» συνέχισα να ουρλιάζω, τρέχοντας προς την κοπέλα εγώ και οι δυο-τρεις από πίσω μου. (το αστείο είναι, ότι χωρίς να σκεφτώ τίποτα, έσπρωχνα και το καλάθι μαζί μου) Οι τύποι πέταξαν την κοπέλα στο τσιμέντο, μπήκαν στο αμάξι τους και έφυγαν, τρακάροντας τρία αυτοκίνητα.
Η ασφάλεια του καταστήματος τηλεφώνησε στην αστυνομία. Έδωσαν στην κοπέλα τις πρώτες βοήθειες, συνήλθε αμέσως, μας είπε, πως το «άρωμα» μύριζε περίεργα και φυσικά καταλάβαμε όλοι πως επρόκειτο για αιθέρα. Μετά ήρθαν το νοσοκομειακό και το περιπολικό, έδωσα κατάθεση και κατέληξα να φθάσω σπίτι μου στις 7 το απόγευμα. Τι να πω; Ο κόσμος τρελάθηκε, δεν πάμε καλά."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου