Αυτή η ουρά, είναι στο λιμάνι του Πόρτο για να πάρουν ένα μπολ σούπα, μια φρατζόλα ψωμί και ένα ζεστό πιάτο φαγητό, μια σκηνή γνώριμη τα τελευταία χρόνια στην Πορτογαλία.
Φωτορεπορτάζ του Ανδρέα Ρουμελιώτη*
Έκανε, μπροστά στα μάτια μας, το τελευταίο, το πιο θεαματικό άλμα της ζωής του.
Απ’ αυτή την υπέροχη γέφυρα, την Ponte Luis I, που φιλοτέχνησε ο Άιφελ στο Πόρτο και φωτογραφίζουν με τόσο θαυμασμό οι τουρίστες, πηδάνε οι απελπισμένοι Πορτογάλοι αυτόχειρες. Στο κενό. Κάθε μέρα κι άλλος. Βάφουν με αίμα το μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO...
«Κάνουν θόρυβο στο νερό»...
Ο σερβιτόρος χαμογελάει κυνικά...: «Ευτυχώς αυτός δεν έπεσε στη θάλασσα, γιατί κάνουν πολύ θόρυβο στο νερό...». Η Βιβή αντί να τον χαστουκίσει βάζει τα κλάματα. «Μην κάνετε έτσι, εμείς έχουμε συνηθίσει, κάθε μέρα πέφτει κι άλλος». Αυτό δεν είναι μπλακ χιούμορ, είναι για μάπες. Στο λέω εγώ που δεν έχω όρια.
Της παίρνω την φωτογραφική μηχανή κι αρχίζω να τραβάω. Μαζεύεται κόσμος πολύς, περαστικοί, τουρίστες, τα παιδιά που έχουν κάνει κατάληψη και μένουν μέσα στο εκκλησάκι δίπλα στην γέφυρα.
Ο βλοσυρός Πορτογαλόμπατσος προσπαθεί να με απωθήσει. Σηκώνω ψηλά την Διεθνή Δημοσιογραφική Ταυτότητα και συνεχίζω να τραβάω. “Journalists – journalists!», φωνάζω. Έρχονται κι άλλοι, προσπαθούν να μου πάρουν την μηχανή. Μπαίνουν στην μέση κάποιοι και τους εμποδίζουν. Παραλίγο να γίνει συμπλοκή. Ο κόσμος τους γιουχάρει. Δεν καταλαβαίνω πορτογαλικές βρισιές. Κάτι για την Μέρκελ πρέπει να ξεστομίσουν. Νομίζω: « Foda-se Μέρκελ»...
Ο Τζέισον Ναρντί από την Ηθική Τράπεζα της Ιταλίας τον είδε καρέ – καρέ να βουτάει στο κενό. Η Σάσκα Βιτάνοβα απ’ την Βουλγαρική οργάνωση «Ideas Factory Sofia» αντέδρασε αστραπιαία. Μπήκε στο ψιλικατζίδικο απέναντι και φώναξε στην ιδιοκτήτρια να τηλεφωνήσει στην αστυνομία. «Τους έχω καλέσει ήδη» της απάντησε ψύχραιμα, στο στυλ του σερβιτόρου «μας». Του τύπου: «οι αυτόχειρες δυσφημούν την χώρα και κάνουν κακό στον τουρισμό»;...
«Τον είδατε και εσείς να πέφτει;» ρώτησε αμήχανα την κυρία του ψιλικατζίδικου η Σάσκα. «Έχω δουλειά εγώ, δεν προλαβαίνω να τους παρακολουθώ. Όταν ακούω αυτόν τον θόρυβο τηλεφωνώ»...
Μ’ ένα δερμάτινο πορτοφόλι...
Αυτοκτόνησε σίγουρα, μπροστά στα μάτια μας. Στο βεβαιώνω εγώ. Το είδαν όλοι. Ήμασταν εκεί στη γέφυρα όλες μαζί οι αντιπροσωπείες των κινημάτων αλληλεγγύης από πολλές χώρες της Ευρώπης. Ένα φιλμ φωτογραφίες τράβηξα. Όχι, δεν θα δημοσιεύσουμε στο enallaktikos τις μακάβριες.
"Σοκαρίστηκα δυο φορές", λέει στο enallaktikos.gr ο Τζέισον (ΦΩΤΟ) σύμβουλος της Ηθικής Τράπεζας της Ιταλίας (Banca Etica). "Τη μια που τον είδα καρέ-καρέ να πέφτει και τη δεύτερη όταν όλοι μου έλεγαν ότι αυτοκτονεί ένας άνθρωπος κάθε μέρα από αυτή τη γέφυρα. Είναι άλλο να το ακούς και άλλο να το βλέπεις να γίνεται μπροστά στα μάτια σου."
Σαραντάρης. Καλοντυμένος ήτανε στο φευγιό του. Φορούσε μοκασίνια, γκρίζο σακάκι και καρό πουκάμισο. Μπορντώ με μπλε θαρρώ. Τον σκέπασαν με λευκό σεντόνι. Δίπλα στο πεσμένο δερμάτινο πορτοφόλι του... Όταν επισκέφτηκε η Μέρκελ την Πορτογαλία, σκέπασαν τα αγάλματα με μαύρα πανιά, σε μια σιωπηρή εικαστική διαμαρτυρία. Τώρα έχουν έτοιμα λευκά σεντόνια για να καλύψουν τα πτώματα του μνημονίου, που πέφτουν κάθε μέρα απ’ την γέφυρα Ponte LuisI.
Η Σάσκα Βιτάνοβα απ’ την Βουλγαρική οργάνωση «Ideas Factory Sofia» αντέδρασε αστραπιαία. Μπήκε στο ψιλικατζίδικο απέναντι και φώναξε στην ιδιοκτήτρια να τηλεφωνήσει στην αστυνομία. «Τους έχω καλέσει ήδη» της απάντησε ψύχραιμα, στο στυλ του σερβιτόρου «μας». Του τύπου: «οι αυτόχειρες δυσφημούν την χώρα και κάνουν κακό στον τουρισμό»;...
Ηθικό εμπόριο και αυτοδιαχείριση στο Αμαράντε
Δεν ήρθαμε για τουρισμό στο Πόρτο. Το enallaktikos.gr συμμετέχει στην διεθνή συνάντηση για το «Ηθικό, Ισοδίκαιο και Αλληλέγγυο Εμπόριο» στο Αμαράντε – μια πόλη ποιητών και συγγραφέων δίπλα στο Πόρτο – που οργανώνουν στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο «Casa de juventude Amarante» οι:
COPADE (Ισπανία –Δίκαιο Εμπόριο)
COPADE (Ισπανία –Δίκαιο Εμπόριο)
BANCA ETICA (Ιταλία –Ηθική Χρηματοπιστωτική)
WFTO (World Fair Trade Organization, Europe – Ολλανδία – Παγκόσμιος Οργανισμός Δικαίου Εμπορίου)
Polish Fair Trade Organization -Πολωνία, Δίκαιο Εμπόριο
AGICES (Ιταλία, Συνέλευση οργανώσεων και καταστημάτων Δικαίου Εμπορίου
FAIR TRADE HELLAS (Ελλάδα, Δίκαιο Εμπόριο & Αναπτυξιακή Εκπαίδευση)
Equacao (Πορτογαλία, Δίκαιο Εμπόριο & ηθικός καταναλωτισμός)
Kooperativa Komerc Gust (Μάλτα, Δίκαιο Εμπόριο)
IDEAS Factory, Βουλγαρία
στο πλαίσιο του προγράμματος "P.R.I.C.E project".
Το «Casa de juventude Amarante» είναι μια άλλη πόλη μέσα στην πόλη, με συνεδριακό κέντρο, εστιατόριο, καφέ, ξενώνες. Είναι ένα υπέροχο, μεγάλο κτίριο που το έφτιαξε ο δήμος για πολιτιστικό πολυ-κέντρο, αλλά δεν κατόρθωσε λόγω οικονομικής κρίσης να πληρώνει για να το λειτουργήσει.
Το πήρε η ομάδα Aventura Parao Clube με πρωτοβουλία του Μιγκέλ Πίντο και στηρίζεται σε εθελοντές. Πολιτιστικές εκδηλώσεις, συνέδρια, workshops, εκπαιδευτικά προγράμματα, ισοδίκαιο εμπόριο μέχρι μαθήματα τάι τσι και σάλσα κάνουν. Ότι ακριβώς συμβαίνει στους 200 και πλέον Αυτοδιαχειριζόμενους Κοινωνικούς Χώρους στην Ελλάδα. Όπως και στα 150 Κοινωνικά Στέκια της Ιταλίας.
Αφού οι Aventura Parao Clube τα κατάφεραν ο δήμος του Αμαράντε, «μπήκε υπό τας διαταγάς τους», για να βοηθήσει με τους λιγοστούς δημοτικούς υπαλλήλους που μπορεί να πληρώνει».
Υπέροχο αλλά μελαγχολικό το Πόρτο
Το «Casa de juventude Amarante» είναι μια άλλη πόλη μέσα στην πόλη, με συνεδριακό κέντρο, εστιατόριο, καφέ, ξενώνες. Είναι ένα υπέροχο, μεγάλο κτίριο που το έφτιαξε ο δήμος για πολιτιστικό πολυ-κέντρο, αλλά δεν κατόρθωσε λόγω οικονομικής κρίσης να πληρώνει για να το λειτουργήσει. Το πήρε η ομάδα Aventura Parao Clube με πρωτοβουλία τουΜιγκέλ Πίντο και στηρίζεται σε εθελοντές.
Ο Μιγκέλ Πίντο
Γνωριστήκαμε μεταξύ μας οι αντιπροσωπείες απ’ όλη την Ευρώπη. Ήρθε και από τη Γουατεμάλα ο Κάρλος Ναταρένο,28 χρονών, country manager της Ηθικής Χρηματοπιστωτικής Οργάνωσης Oiko Credit, που χρηματοδοτεί περίπου 1000 κοοπερατίβες και αγροτικούς συνεταιρισμούς (θα δημοσιεύσουμε συνέντευξή του). Μπήκαμε στο πούλμαν για να θαυμάσουμε το Πόρτο...
Αυτόπτης μάρτυρας: Κάρλος Ναταρένο, 28 χρονών, country manager της Oiko Credit στην Γουατεμάλα
Είναι πράγματι υπέροχο και μελαγχολικό το Πόρτο. Αλλά δεν μπορεί να κρύψει την φτώχεια. Ούτε τους αυτόχειρες.
Ωραία λιακάδα μας έκανε. Είχαν πιει όλα τα μπιρόνια του ντουνιά οι πιτσιρικάδες χούλιγκαν της Πόρτο που πανηγύριζαν στην παραλία πριν το ποδοσφαιρικό ντέρμπι με την ομάδα της Σεβίλλης.
Αίφνης την ώρα που πάμε να περάσουμε την γέφυρα του Λουδοβίκου του Α’ πιάνει μια ξαφνική μπόρα. Βρίσκουμε καταφύγιο στο καφέ από κάτω και παραγγέλνουμε από ένα ποτήρι κρασί. Δεν προλαβαίνουμε να πιούμε ούτε δυο γουλιές και βλέπουμε αυτόν με το καρό να βουτάει στο κενό.
«Ευτυχώς δεν έπεσε στην θάλασσα, γιατί κάνουν πολύ θόρυβο στο νερό» λέει ο σερβιτόρος. Η Βιβή αντί να τον χαστουκίσει βάζει τα κλάματα. Της παίρνω την φωτογραφική μηχανή κι αρχίζω να τραβάω...
Το Αμαράντε
*Το κείμενο αυτό μεταφράστηκε από την Ειρήνη Καρέτα, υπεύθυνη προγραμμάτων της Fair Trade Hellas και θα δημοσιευθεί σε εφημερίδες και sites των δικτύων αλληλεγγύης όλης της Ευρώπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου