Ο πρώτος κανόνας της τηλεόρασης, που λέει ότι η είδηση πρέπει να συνοδεύεται από εικόνα, έχει χαθεί στην Ελλάδα της κρίσης. Για την ακρίβεια, εικόνα μπορεί να υπάρχει, αλλά δεν την έχει καταγράψει η ίδια η τηλεόραση. Είναι «δανεική».
Ο σεισμός στην Κεφαλονιά ταρακούνησε για ακόμα μια φορά τα τηλεοπτικά κανάλια. Ωστόσο, αυτά δείχνουν να μην βλέπουν τα σημάδια. Οι εικόνες και τα βίντεο που είδαμε όλες τις προηγούμενες μέρες από την Κεφαλονιά, στον τηλεοπτικό «αέρα», ήταν παρμένα από το διαδίκτυο. Με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Βλέπετε, ένα μεγάλο μέρος των ρεπόρτερ έχει απολυθεί. Έτσι τα κανάλια αδυνατούν να καλύψουν με πρωτότυπο υλικό πολλά έκτακτα γεγονότα.
Όταν αυτά συμβαίνουν και μακριά από την Αθήνα, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα.
Σε παλαιότερες εποχές, οι κάμερες θα ήταν αυθημερόν στο νησί, με εικόνες, βίντεο και συνεντεύξεις.
Να καταγράψουν άμεσα το γεγονός. Τώρα οι κάμερες έμειναν… παρκαρισμένες.
Με τα στελέχη των καναλιών να περιμένουν από τα τοπικά sites να «βγάλουν» το οποιοδήποτε υλικό και στην συνέχεια το συγκεκριμένο υλικό να προβληθεί στους τηλεοπτικούς δέκτες.
Τα δεδομένα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο εδώ και καιρό. Πολλοί από τους πιο τακτικούς τηλεθεατές, θα έχουν παρατηρήσει ότι αν συμβεί κάτι απρόοπτο και σημαντικό αργά τη νύχτα, συνήθως δεν βγαίνουν έκτακτα δελτία ειδήσεων. Προφανώς γιατί τα περισσότερα κανάλια είναι σχεδόν άδεια, για παράδειγμα στις 2:00 ή στις 3:00 τη νύχτα.
Έκτακτα δελτία από μόνα τους, δεν γίνεται να βγουν. Έτσι η είδηση, ακόμα και αν είναι σημαντική, περιμένει υπομονετικά μέχρι το επόμενο πρωί για να μεταδοθεί.
Η λιτότητα, φυσικά, έχει επηρεάσει τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης. Παρόμοια εικόνα αντικρίζει κανείς και στις εφημερίδες. Παλαιότερα, τις καλές εποχές, κάθε εφημερίδα που σέβονταν τον εαυτό της και τους αναγνώστες της, είχε δεκάδες ρεπόρτερ διασκορπισμένους μέρα-νύχτα σε όλες τις περιοχές της χώρας. Οπουδήποτε και αν συνέβαινε κάτι, οι απεσταλμένοι το κατέγραφαν και έστελναν άμεσα υλικό έτοιμο προς δημοσίευση. Πρωτότυπο υλικό.
Σήμερα, η λειτουργία ενός έντυπου μέσου ενημέρωσης είναι διαφορετική. Έχει τύχει να εργαστώ σε μεγάλη εφημερίδα και εύκολα παρατήρησα την αλλαγή.
Πλέον, οι περισσότεροι ρεπόρτερ μιας καθημερινής εφημερίδας βρίσκονται εντός των γραφείων. Και η έρευνα-αναζήτηση της είδησης γίνεται βασιζόμενη στο… τρίγωνο των Βερμούδων «ίντερνετ- τηλεόραση- τηλέφωνο». Από εκεί γίνεται συνήθως το ρεπορτάζ, χωρίς αποκλειστικό υλικό.
Και μένει το ίντερνετ να αναλάβει το βάρος της είδησης. Να φτάσει εκεί που δεν φτάνουν πλέον τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης. Να μεταδώσει άμεσα εικόνα και ήχο από τα σημεία των γεγονότων. Το ίντερνετ που, αναμφίβολα, έχει και αυτό τα προβλήματα και τις αδυναμίες του.
Πολλές φορές όμως ουσιαστικά παίζει μόνο του, χωρίς αντίπαλο. Τα ρίχτερ στην Κεφαλονιά ήταν απλά ένα ακόμα χειροπιαστό παράδειγμα. Όλα δείχνουν, πως είμαστε σε εποχή αλλαγών. Ο χρόνος θα δείξει.
First-magazine.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου