Η μεγαλύτερη Ορθόδοξη λιτανεία στον κόσμο – συγκλονιστικές εικόνες από την Ρωσία

Παράδοση 600 ετών με άρωμα Ελλάδας, την ίδια στιγμή που το ντόπιο κρατίδιο απεμπολεί την πολιτιστική του προσφορά που ενώνει τον ανθρώπινο πολιτισμό σε ανατολή και δύση.
Ρεπορτάζ από την φετεινή εορτή της ανάμνησης της εύρεσης της Θαυματουργού εικόνας του Αγίου Νικολάου Velikoretsky και την λιτανεία της.

πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου.

Σύντομα ιστορικά στοιχεία για την καθιέρωση της εορτής.

Το 1383 ένας χωρικός που ονομάζεται Semyon Agalakov περνούσε μέσα από το δάσος κοντά στον ποταμό Velikaya και είδε ένα μεγάλο φως στο δάσος, σαν από πολλά κεριά. Φοβήθηκε  και συνέχισε το δρόμο του. Μετά την επιστροφή του, είδε πάλι το ακτινοβόλο φως  από την ίδια κατεύθυνση.Κάνοντας το σημείο του σταυρού, πλησίαζε και βρήκε την πηγή του φωτός. Ήταν μια εικόνα του Αγίου Νικολάου με σκηνές του βίου του.

Ο αγρότης πήρε την εικόνα στο σπίτι του την  κράτησε και δεν ανέφερε σε κανένα το γεγονός.. Ένας χωρικός που δεν ήταν σε θέση να περπατήσει για είκοσι χρόνια ονειρευόταν την  εικόνα του  Αγίου Νικολάου. Επίσης ο αγρότης ,που βρήκε την εικόνα, είδε σε όνειρο κάποιον να τον διατάζει να μεταφέρει την εικόνα  στον άρρωστο συγχωριανό του. Έτσι και έγινε. Το αποτέλεσμα ήταν να θεραπευθεί ο παράλυτος.Το γεγονός της θαυματουργικής ίασης έγινε γνωστό στους ανθρώπους της περιοχής.

Έτσι κτίστηκε στο σημείο της εύρεσης της θαυματουργής εικόνας του Αγίου Νικολάου μικρό παρεκκλήσιο. Εκεί φυλλασόταν και η θαυματουργή εικόνα.Σιγά-σιγά το θαύμα έγινε γνωστό στην ευρύτερη περιοχή και πολλοί προσκυνητές ερχόταν από διάφορα μέρη και πολλοί άρρωστοι θεραπεύτηκαν.Έτσι δημιουργήθηκε το προσκύνημα του Αγίου Νικολάου στην περιοχή Vyatka.

Τον 15^ο αιώνα εκεί κοντά στο προσκύνημα δημιουργήθηκε το μικρό χωριό Velikoretskoye.

Επειδή στην ευρύτερη περιοχή κατοικούσαν φανατικοί ειδωλολάτρες, οι προσκυνητές απο την περιοχή  Khlynov (τώρα Kirov), για λόγους ασφαλείας πήραν την εικόνα για φύλαξη  στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Μονή Trifonov Kirov  με την υπόσχεση να την φέρνουν κάθε χρόνο στον τόπο που βρέθηκε στο ποταμό  Velikaya . Έτσι καθιερώθηκε η λιτανευτική πομπή, που ξεκινάει στις 3 Ιουνίου και τελειώνει στις 8 Ιουνίου κάθε χρόνο.Η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Νικολάου μεταφέρεται από το Kirov στο χωριό Velikoretskoye και ξαναεπιστρέφει στην αρχική της θέση στομ Kirov.

H απόσταση που ακολουθούσε  η λιτανευτική πομπή ήταν περίπου 170 χιλιόμετρα.

Αυτό το καταπληκτικό προσκύνημα ,ξεκίνησε το 1668. Στην διάρκεια της δεκαετίας του 1930 καταστράφηκε ο ναός της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Kirov και έτσι καταστράφηκε και η εικόνα του Αγίου Νικολάου,που φυλασσόταν εκεί. Όμως είχαν διασωθεί αρκετά αντίγραφα της εικόνας. Και η λιτανεία δεν σταμάτησε παρόλο, που οι σοβιετικές αρχές την είχαν απαγορεύσει και πολλοί από τους διοργανωτές της λιτανείας συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν.Στην αρχή και μέχρι το 1950  συμμετείχαν 6000 προσκυνητές, αλλά όταν ο διωγμός μεγάλωσε και σκλήρυνε,και οι θρησκευτικές διώξεις στις περιοχές Krushchev και  Velikoretsky αυξήθηκαν,μικρές ομάδες 3-5 ατόμων κάθε χρόνο, κρυφά έκαναν την ίδια διαδρομή, κρατώντας  το καλύτερο αντίγραφο της αρχικής εικόνας του Αγίου.

Αυτό συνεχίστηκε μέχρι το 1989.Το 1990,η θρησκευτική ελευθερία που άρχισε να επικρατεί στην περιοχή και η  μεγάλη δημοτικότητα της εικόνας του Αγίου Νικολάου  Velikoretsky λόγω των πολλών θαυμάτων που συνέχισε να επιτελεί, αναβίωσαν την αρχική λιτανευτική πομπή Kirov-Velikoretskoye.Ο αριθμός των προσκυνητών που συμμετέχουν στην ΛΙΤΑΝΕΥΤΙΚΉ πομπή, μέσα σε δάση, βάλτους και χωριά αυξάνει κάθε χρόνο.

Οι φετεινές εορταστικές εκδηλώσεις και η λιτανεία.
Φέτος (2013) συμμετείχαν στην λιτανεία πάνω από 30000 άτομα,διανύοντας μια απόσταση πάνω από 150 χιλιόμετρα .Στο προσκύνημα δε στην περιοχή Velikoretskoye,οι προσκυνητές ξεπέρασαν τις 60000.

Το πενθήμερο προσκύνημα ξεκινησε το πρωί της  3^ης  Ιουνίου , μετά το τέλος της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας και τον Αγιασμό ,που τελέστηκε   στην Μονή Trivof στο Kirov.Πρίν την έναρξη της πομπής διαβάστηκαν  και οι Χαιρετισμοί στον Άγιο Νικόλαο.

Κάθε μέρα οι προσκυνητές διήνυσαν 25-40 χιλιόμετρα και διανυκτέρευσαν σε σκηνές  ενδιάμεσους σταθμούς  υποδοχής . Το προσκύνημα είναι τόσο σημαντικό  γεγονός ώστε  οι κρατικές περιφερειακές αρχές συνεργάζονται για να συντονίσουν την ασφάλεια των προσκυνητών.Σε ενδιάμεσους σταθμούς δίνονται στους προσκυνητές τρόφιμα και υπάρχει οργανωμένη ιατρική υποστήριξη από κινητές ομάδες ιατρών που ακολουθούν την πομπή.
Στην διάρκεια του προσκυνήματος απαγορεύεται ρητά, με επίσημη ανακοίνωση η χρήση αλκοόλ.
Την τρίτη μέρα της διαδρομής ,δηλαδή στις 5 Ιουνίου,έφθασαν στο χωριό Gorohovo και στην συνέχεια στο Velikoretskoye. Πραγματοποιήθηκε προσευχή στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και στην συνέχεια τελέστηκε ολονύκτια αγρυπνία,στο εκκλησάκι που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού.

Την  τέταρτη  ημέρα,6 Ιουνίου,μετά την Αγρυπνία, πραγματοποιήθηκε αγιασμός και στην συνέχεια μεγάλος αριθμός ανδρών και γυναικών κολύμπησε  στο ποτάμι.
Στην συνέχεια άρχισε η διαδικασία της επιστροφής στο Kirov ακολουθώντας πιο σύντομη διαδρομή,όπου έφτασαν το απόγευμα της 8^ης Ιουνίου.
Στην φετεινή λιτανευτική πορεία ο καυτός ήλιος της μέρας καθώς και οι βροχές ,οι άνεμοι και το κρύο  το βράδυ δυσκόλεψαν τους προσκυνητές. Παρόλα αυτά όλα εξελίχθηκαν ομαλά και τα ελάχιστα προβλήματα που εμφανίστηκαν (σπάσιμο ποδιών,τσιμπήματα φιδιών και εντόμων κ.α) αντιμετωπίστηκαν από τις κινητές ιατρικές μονάδες που ακολουθούσαν το πλήθος των προσκυνητών.Οι ηλικίες των περισσότερων φετεινών   προσκυνητών ήταν από 25-50 ετών.

http://fdathanasiou.wordpress.com