Κυριακή των Βαϊων σήμερα και ας σταθούμε πως το γεγονός αυτό θεμελιώνεται στον σημερινό άνθρωπο..

Άγιος Σπυρίδωνας σπηλιά Νταβέλη Πεντέλη.

Αυτοί που φώναζαν «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» (Ἰωάν. 12,13) περίμεναν τον απο-μηχανής Θεό , τον πλανητάρχη. Αυτοί οι ίδιοι μετά απο λίγο τον έστειλαν στον Σταυρό διότι περίμεναν μια πολιτικο-κοσμική απελευθέρωση, ενώ αυτός ήρθε να μας δείξει τον δρόμο της προσωπικής σχέσης μαζί του σε μια πορεία Θεώσεως και λυτρώσεως αιώνιας.
Είμαστε εμείς οι ίδιοι που λέμε "Δόξα τω Θεω" όταν όλα μας πηγαίνουν καλά , ή γίνεται αυτό που θέλουμε. Αλλά όταν έρθει η αρρώστια, ο καρκίνος, το ατύχημα στο παιδί τότε ο Θεός δε μας κάνει , τον πάμε στον Σταυρό , τον αρνούμαστε , τον βρίζουμε διότι αλλιώς θέλει ο εγωισμός τα πράγματα στην ζωή και αλλιώς γίνονται και όταν γίνονται διαφορετικά τότε κλωτσάμε.
Όπως είπε και ο π.Βασίλειος Γοντικάκης σε μια ομιλία του : "Ο Θεός έρχεται ώς ανύπαρκτος για να υπάρξουμε εμείς"
Χωρίς πόνο και σταυρό Ανάσταση δεν υπάρχει. Αν νομίζουμε ότι η ζωή είναι στρωμμένη με ροδοπέταλα, ή ότι πρέπει να είναι στρωμμένη με ροδοπέταλα απλά για να πάμε στον τάφο τότε ζούμε σε πλάνη. Ο πόνος είναι ευλογία για να μπορούν να ανοίξουν οι οφθαλμοί της καρδιάς ώστε να αντικρύσουμε το πρόσωπο του Θεού.
Μετά τη σημερινή ημέρα των Βαϊων έρχεται μια άλλη υποδοχή : Η σταυρική υποδοχή που οδηγεί στην Ανάσταση" Αμήν.
mylockheart