Χοροπηδούσε σαν μαϊμού για να υποδεχτεί τον ΓΑΠ ως Μεσσία! Θεέ και Κύριε…

του Αργύρη Κωστάκη
Κι, όμως, ακόμη και σήμερα υπάρχουν «Έλληνες» που σφίγγουν το χέρι του ΄Ακη Τσοχατζόπουλου στην αίθουσα του δικαστηρίου, το οποίο καταδίκασε για το ανάκτορο της Ακρόπολης και τα ψευδή πόθεν έσχες. 
Κι, όμως, ακόμη και σήμερα, υπάρχουν «Έλληνες»,οι οποίοι χειροκροτούν και επευφημούν τον Γιώργο Παπανδρέου στο.... συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. 
Η εικόνα της δεκαετίας είναι, σίγουρα, εκείνος ο τύπος σε κατάσταση αμόκ που χοροπηδούσε σαν μαϊμού για να υποδεχτεί σαν Μεσσία τον πρώην πρωθυπουργό. 
Κι, όμως, ακόμη και σήμερα υπάρχουν «Έλληνες», οι οποίοι θα ψηφίσουν – όπως λένε στις δημοσκοπήσεις – τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος ζήλεψε τη δόξα του Μάρκου Σεφερλή με μία ομιλία σε στιλ επιθεώρησης «Δελφινάριου» με το αμίμητο «το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ουρά κανενός, αλλά γάτα που θα πιάσει τα ποντίκια»!
Δεν είναι δυνατόν, Θεέ μου, να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι δίπλα μας. Αναμφίβολα, δεν σφίγγει το χέρι του Τσοχατζόπουλου κάποιος από τα εκατομμύρια των ανέργων, απλήρωτων, χαμηλοσυνταξιούχων, χαμηλόμισθων, αστέγων ή κάποιος που στην οικογένειά του έχει παιδί που έφυγε στο εξωτερικό για να βρει δουλειά να ζήσει. Όσο για την ανανέωση του ΠΑΣΟΚ, που ευαγγελίζεται η ηγεσία του, σημειώνω ότι στην κεντρική επιτροπή εξελέγησαν οι κύριοι Ρέππας, Πεταλωτής και Γερουλάνος!
Και μία φιλική συμβουλή στο νέο αστέρι του ΠΑΣΟΚ, το Νίκο Ανδρουλάκη. Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο και να είναι καλά, του εύχομαι, μέσα από την καρδιά μου. Και μόνο ότι είναι νέος στην πολιτική αυτό φέρνει ελπίδα, αλλά η πρώτη του δήλωση μετά το θρίαμβο της εκλογής του ότι «θα πούμε αλήθειες με δική μας γλώσσα» είναι είτε ξύλινη, είτε ατυχής. Θα προτιμούσα να πει ότι «θα μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας που είναι μία». Μακάρι, πάντως, ο ίδιος και άλλοι νέοι άνθρωποι απ όλα τα κόμματα να φέρουν κάτι καλό στη Δημοκρατία.

Για το τέλος, επειδή η πολιτική βαραίνει την ψυχή μας μέρες που είναι, η είδηση που φέρνει φως και καλοσύνη έρχεται από την Πολωνία. 
Ένα σκυλάκι, Ζάρεκ το όνομά του, έσωσε ένα κοριτσάκι τριών ετών από βέβαιο θάνατο. Το παιδάκι απομακρύνθηκε από το σπίτι και χάθηκε στο δάσος. 
Όλη τη νύχτα το σκυλάκι, που ακολούθησε το κορίτσι το ζέσταινε με το σώμα του και την ανάσα του και δεν σταμάτησε να γαυγίζει, ώσπου να τους βρούνε τα σωστικά συνεργεία.
Συγνώμη για τον ακροβατισμό του κειμένου, αλλά κάποιες ειδήσεις δεν τις προβάλλουν τα Μέσα Ενημέρωσης και ένιωσα την ανάγκη να τη γράψω. 
aixmi