«Πούλησα ένα σπίτι για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στην ιατρική φροντίδα της καρκινοπαθούς γυναίκας μου που τα τελευταία χρόνια είναι κατάκοιτη». Είναι τα λόγια του κ Γιώργου Κούτρα με το οποίο αναδεικνύεται το σκληρό πρόσωπο ενός ανάλγητου «κοινωνικού» κράτους που δικαιολογεί μόνο τα 400 ευρώ από τις 2000 ευρώ που χρειάζεται το μήνα.
Ο κύριος Γιώργος ανεβαίνει ένα Γολγοθά εδώ και 40 χρόνια προκειμένου να προσφέρει στην σύντροφο της ζωή του που έχει κλονιστεί σοβαρά η υγεία της ότι είναι δυνατόν για να μπορέσει να απαλύνει τον πόνο της αρρώστια της και να την φροντίσει όπως της αξίζει για όλα αυτά που του έχει προσφέρει.
Το κράτος όμως έρχεται αυτή την προσπάθεια να την υπομονεύσει μειώνοντας συνεχώς τις δαπάνες που καλύπτει με αποτέλεσμα τα χρήματα που πήρε από την πώληση ενός σπιτιού στην Κρήτη να μην επαρκούν για να καλύψουν τα έξοδα.
«Μέσα σε οχτώ μήνες 40.000 ευρώ τελείωσαν. Ο ΕΟΠΥΥ καλύπτει 400 ευρώ το μήνα και εγώ χρειάζομαι 2000 για την γυναίκα μου μόνο. Πληρώνω ενοίκιο και η κόρη μου είναι άνεργη πως θα τα βγάλω πέρα».
Μην βλέποντας φως βοήθειας έχει ήδη βάλει αγγελία για να πουλήσει και το δεύτερο και τελευταίο σπίτι που έχει στη Αθήνα ώστε να μπορέσουν να ζήσουν και οι ίδιοι αλλά και να μην λήψη τίποτα από την γυναίκα του.
Για να περιορίσει το κόστος ζωής και να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα για να μπορέσουν να επιβιώσουν επέλεξαν τον Πύργο και την Ηλεία αλλά όμως αναλγησία ενός απρόσωπου κοινωνικού κράτους του δυσκολεύει ακόμα και αυτή την προσπάθειά του.
Και μάλιστα έρχεται με ένα σκληρό και ανελέητο τρόπο και του παίρνει ότι απόκτησε με κόπο και ιδρώτα από την δουλειά του μέσα σε λίγα χρόνια και τον αφήνει ουσιαστικά στο έλεος της «τύχης».
ileiapost.gr
Το κράτος όμως έρχεται αυτή την προσπάθεια να την υπομονεύσει μειώνοντας συνεχώς τις δαπάνες που καλύπτει με αποτέλεσμα τα χρήματα που πήρε από την πώληση ενός σπιτιού στην Κρήτη να μην επαρκούν για να καλύψουν τα έξοδα.
«Μέσα σε οχτώ μήνες 40.000 ευρώ τελείωσαν. Ο ΕΟΠΥΥ καλύπτει 400 ευρώ το μήνα και εγώ χρειάζομαι 2000 για την γυναίκα μου μόνο. Πληρώνω ενοίκιο και η κόρη μου είναι άνεργη πως θα τα βγάλω πέρα».
Μην βλέποντας φως βοήθειας έχει ήδη βάλει αγγελία για να πουλήσει και το δεύτερο και τελευταίο σπίτι που έχει στη Αθήνα ώστε να μπορέσουν να ζήσουν και οι ίδιοι αλλά και να μην λήψη τίποτα από την γυναίκα του.
Για να περιορίσει το κόστος ζωής και να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα για να μπορέσουν να επιβιώσουν επέλεξαν τον Πύργο και την Ηλεία αλλά όμως αναλγησία ενός απρόσωπου κοινωνικού κράτους του δυσκολεύει ακόμα και αυτή την προσπάθειά του.
Και μάλιστα έρχεται με ένα σκληρό και ανελέητο τρόπο και του παίρνει ότι απόκτησε με κόπο και ιδρώτα από την δουλειά του μέσα σε λίγα χρόνια και τον αφήνει ουσιαστικά στο έλεος της «τύχης».
ileiapost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου