Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Σκοτώνουν την Ελλάδα.

Του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη
Η Ελλάδα βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο μίας πρωτόγνωρης προϊούσας, υπαρξιακής κρίσης που εμφανίζει έντονα παθογενή στοιχεία, αγκαλιάζει θανατηφόρα θα λέγαμε τους θεσμούς του κράτους, της κοινωνίας και της πολιτικής, δείχνει προς στιγμή αδιέξοδη. 
Οι Έλληνες αισθάνονται να βρίσκονται σε μια σισύφεια διαρκή ομηρία η οποία δεν τους επιτρέπει να αναπτύξουν πρωτοβουλίες, να προβάλουν διεξόδους μέσα από την δημιουργική τους φαντασία υλοποιώντας αυτό που πάντα ήξεραν να κάνουν στις δύσκολες ώρες του έθνους, που ήταν πάντα η εφευρετικότητα μιας ξεχωριστής παρεμβατικής λειτουργίας στην αναπτυξιακή διέξοδο από την κρίση , αυτό που λέμε ελληνικός τρόπος διεξόδων αντισυμβατικά και ανορθόδοξα. 
Η κρίση χρειαζόταν από την αρχή για την αντιμετώπισή της, πέραν της δημιουργικής φαντασίας των ατόμων και ενόψει της αποτυχίας της πολιτικής αδυναμίας του τόπου να τη διαχειριστεί, τη συστράτευση, την αλληλεγγύη και τη συναίνεση όλων, ομάδων, φορέων, θεσμών και του καθένα ξεχωριστά για να ξαναβγεί η χώρα αλώβητη στο προσκήνιο, όρθια, κοιτάζοντας μπροστά και οργανώνοντας το μέλλον.
Ένα κλασικό παράδειγμα συναίνεσης και συνεργασίας, αλληλεγγύης και συστράτευσης όλων δίνει ο ελληνισμός της Κύπρου. Πρόσφατα ένας Κύπριος καναλάρχης εξηγούσε στον υπογράφοντα πώς αποφάσισαν να χειριστούν εξαρχής τα κυπριακά μέσα ενημέρωσης την παγκόσμια και κυρίως ευρωπαϊκή οικονομική κρίση όπως εκδηλωνόταν και στην Κύπρο από το ξεκίνημα της.

Οι Κύπριοι καναλάρχες αποφάσισαν όπως τα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημέρωσης αποφύγουν τον λαϊκισμό και την έντονη υστερική, όπως συμβαίνει πολλές φορές, προβολή αρνητικών ειδήσεων, αποφάσισαν τη μη εμπορικοποίηση της κρίσης και του προβλήματος της χώρας και θέλησαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και μόνο.
Έτσι, αν παρατηρήσει κανείς τα κυπριακά μέσα ηλεκτρονικής κυρίως ενημέρωσης, δεν θα δει πουθενά υστερικές προβολές αρνητικών ειδήσεων, θα διαπιστώσει μια ήπια και όσο γίνεται πιο στρογγυλεμένη είδηση με ανάδειξη των όπου υπάρχουν θετικών στοιχείων της καθώς και κατά προτεραιότητα προβολή των απαντήσεων που δίνουν οι ιθύνοντες του κυπριακού κράτους και της πολιτικής. Οι άνθρωποι σφίγγουν τα δόντια, κρατούν μέσα τους τον φόβο και την ανασφάλεια, δεν καταγγέλλουν συνεχώς ο ένας τον άλλο και προσπαθούν να βρουν από κοινού διεξόδους στις επιμέρους εκφάνσεις της κρίσης. Υπάρχει μια συστράτευση των προσώπων και των μέσων μαζικής ενημέρωσης να μην καλλιεργούν τον φόβο, να περιορίζουν την ανασφάλεια και να εμπεδώνουν ένα κλίμα αισιοδοξίας για το μέλλον. Ταυτόχρονα, οι απεργίες είναι σπάνιες, καθώς κάθε μέρα απεργίες είναι κόστος για τον τόπο, ενώ παράλληλα οι διαδηλώσεις και οι βίαιες ενέργειες κοινωνικών ομάδων κατά κρατικών φορέων είναι περίπου ανύπαρκτες. Όλα συζητούνται μεταξύ των εταίρων της κοινωνίας, της πολιτικής και του κράτους.
Στην Αθήνα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Τα Μέσα σηκώνουν συνεχώς τα θέματα κατά τρόπο μεγεθυντικό, λαϊκίστικο και κοντόφθαλμα εμπορικό και προβάλουν υστερικά καταστροφικές ειδήσεις και το μόνο που πετυχαίνουν είναι η εμπέδωση ενός ανείπωτου κλίματος ανασφάλειας, φόβου και απαισιοδοξίας στην κοινωνία στο σύνολο της. Φωνάζοντας για την κρίση που ήρθε, την κρίση που δεν φεύγει, ουσιαστικά εμπεδώνουμε το σισύφειο κλίμα της μη αντιστρέψιμης πορείας μιας παθογενούς κατάστασης κρίσης, επιτυγχάνουμε με τη διαρκή επανάληψη της επερχόμενης καταστροφής αυτό που λέμε αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Αποζητούμε καθημερινώς να ακούσουμε μια μικρή ασήμαντη ευχάριστη είδηση. Μια εικόνα μικρής χαραμάδας μιας αισιόδοξης προοπτικής. Ένα ελάχιστο φως ελπίδας, μια δύναμη που θα λειτουργήσει ως καταλύτης και θα ανοίξει ορίζοντες για το αύριο και δεν το ακούμε πουθενά. Αντιθέτως ζούμε ένα διαρκές, ανελέητο αυτομαστίγωμα.
Οι ιθύνοντες της πολιτικής, οι άνθρωποι των Μέσων, της κοινωνίας και της χώρας που πυροβολούν κυριολεκτικά τα πόδια τους, σκοτώνουν την Ελλάδα. Βρισκόμαστε στην ώρα μηδέν, χρειαζόμαστε ηγεσία που να εμπνεύσει αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία και ασφάλεια για το μέλλον. Χρειαζόμαστε την συστράτευση όλων των υπεύθυνων και ανεύθυνων για την σωτηρία της πατρίδος .
* Ο Χριστόδουλος Κ. Γιαλλουρίδης είναι καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
http://www.philenews.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: