Στις 17 Αυγούστου το Onalert αποκάλυπτε ότι Έλληνες τεχνικοί είχαν κατορθώσει να κατασκευάσουν ένα σύστημα παρεμβολών που "τύφλωνε" τα αντίπαλα F-16 σε απόσταση 35 μιλίων! Όχι στα λόγια ,αλλά στην πράξη! Το σύστημα είχε τοποθετηθεί σε αεροσκάφη A7, τα οποία κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν F 16.
Τα ποσοστά επιτυχίας "τύφλωσης" των F 16 ήταν εκπληκτικά! Κι όμως την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα κάνουν υπομονή μέχρι παρεξηγήσεως για το πότε επιτέλους θα τελειώσει ...το σήριαλ με τα αμερικανικά συστήματα αυτοπροστασίας στα "τυφλά" F-16, πολύ γρήγορα διαπίστωσαν ότι το ελληνικό εγχείρημα των ανθρώπων της ΠΑ και της ΕΑΒ "δεν μας κάνει" αν και όλοι παραδέχονται ότι λειτούργησε άψογα στις δοκιμές του!
Τι απέγινε το σύστημα φτιαγμένο από ελληνικά χέρια; Ο ΑΝΥΕΘΑ Γιάννης Ραγκούσης απαντώντας στην ερώτηση του βουλευτή Η.Πολατίδη περιέγραψε την πορεία της ελληνικής ανακάλυψης.Έχει πολύ ενδιαφέρον να διαβάσετε πως το οδήγησαν στην απαξίωση:
"Αναφέρεστε στο εργαστηριακό πρωτότυπο του συστήματος Ε2 -92, και αλλιώς παρεμβολέα αυτοπροστασίας αεροσκαφών.
Αυτό το σύστημα πράγματι αναπτύχθηκε από προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας και στη συνέχεια ανατέθηκε στην ΕΑΒ, η παραγωγή δύο βιομηχανικών πρωτοτύπων μέσω της σύμβασης 006 του 1999.Τα βιομηχανικά πρωτότυπα κατασκευάστηκαν και εγκαταστάθηκαν σε δύο αεροσκάφη Α7. Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος , πραγματοποιήθηκαν πτητικές δοκιμές , το έτος 2003, εναντίον αεροσκαφών F16. Δοκιμές στις οποίες η επιτροπή έκρινε ότι τα αποτελέσματα ήταν όντως ικανοποιητικά.
Η ΕΑΒ στη συνέχεια υπέβαλε πρόταση προσφοράς στην Πολεμική Αεροπορία που αφορούσε στην παραγωγή 40 υπαρκτών συστημάτων Ε2-92 , για τοποθέτηση στα αεροσκάφη Α7. Πάντοτε στο ίδιο πλαίσιο και με τα ίδια χαρακτηριστικά με τα βιομηχανικά πρωτότυπα.
Τον Δεκέμβριο του 2007, η ΕΑΒ, υπέβαλε εκ νέου πρόταση στην Πολεμική Αεροπορία, η οποία αφορούσε στην εγκατάσταση του Ε2-92 στα αεροσκάφη F4.
Στα αεροσκάφη F4 με πρωτοβουλίες προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας, το υπογραμμίζω αυτό, έχουν ήδη αναπτυχθεί άλλα συστήματα και βελτιωμένες τεχνικές λειτουργίες των υφιστάμενων συστημάτων τους, τα οποία επιτυγχάνουν με αποτελεσματικό τρόπο την προστασία των αεροσκαφών F4 εναντίον σύγχρονων απειλών.
Κατά συνέπεια, η Πολεμική Αεροπορία έκρινε ότι δεν υφίσταται επιχειρησιακή απαίτηση αντικατάστασης του υφιστάμενου συστήματος από το Ε2-92.
Πέραν των προαναφερθέντων, και ολοκληρώνω την απάντησή μου, επισημαίνεται ότι στο πλαίσιο της δύσκολης δημοσιονομικής συγκυρίας της χώρας και με δεδομένο ότι το προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας κατάφερε με ελάχιστο κόστος να πετύχει ικανοποιητική προστασία των F4, με τα υπάρχοντα συστήματα, δεν κρίνεται σκόπιμη η επένδυση, εκ μέρους της Πολεμικής Αεροπορίας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, στην αντικατάσταση του υφιστάμενου συστήματος από το Ε2-92.
Δεύτερον, ότι οι τεχνικές προδιαγραφές του Ε2-92, θεωρούνται πλέον παλαιάς τεχνολογίας, ενώ αυτός είναι προσανατολισμένος να λειτουργεί μόνο εναντίον του αεροσκάφους F16. Και, συνεπώς, δεν παρέχει προστασία εναντίον άλλου τύπου απειλών"
Είναι εύκολα κατανοητό ότι κάποιοι δεν ήθελαν να προχωρήσει αυτή η υπόθεση του ελληνικού συστήματος Ε2-92. Ο ΑΝΥΕΘΑ Γ.Ραγκούσης στη δευτερολογία του,παραδέχτηκε ότι "η αξιοποίηση κάθε ιδέας, κάθε πρότασης τεχνογνωσίας, κάθε τεχνολογικής προόδου που μπορεί να προέλθει ιδιαίτερα από Έλληνες επιστήμονες, είναι όχι απλώς ευσπρόσδεκτη, αλλά ένας επιδιωκόμενος σκοπός.
Νομίζω προσωπικά, κύριε Πολατίδη, ότι ίσως η πιο κρίσιμη πρόκληση, στρατηγική πρόκληση για το μέλλον των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι αυτή η οποία αποτυπώνεται στο εξής ερώτημα: πού θέλουμε τεχνολογικά, προς ποιαν κατεύθυνση θέλουμε τεχνολογικά να οδηγήσουμε και να αναπτύξουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα αμυντικά συστήματα που αυτές διαθέτουν".
onalert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου