Τρέχουμε και δεν φτάνουμε με τις εδώ πολιτικές εναλλαγές, από γκαγκά σε γκαγκά, και πολλές διεθνείς αλλά σχετικές και συνδεδεμένες εξελίξεις μας ξεφεύγουν. Από τη Ρώμη μαθαίνουμε ότι ο κανόνας, «θέλ’ η πουτάνα να κρυφτεί, κι’ η πουτανιά δεν την αφήνει» είναι και ιεροπαπικός!!!! Διαβάστε τις ασυναρτησίες που γράφτηκαν με ευθύνη του Ποντιφικού Συμβουλίου, με ξεκάθαρο στόχο, την υποταγή των πιστών στις τραπεζικές απάτες και στη Παγκόσμια Διεφθαρμένη Διακυβέρνηση:
Το Βατικανό προτείνει μια παγκόσμια κυβέρνηση για τη σταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος!!!
=== 24 Οκτ 2011. (Romereports.com) (-ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ειναι μεγαλο και έχει καταχωρηθεί στη πηγή-)
=== Η Αγία Έδρα έχει κυκλοφορήσει ένα νέο έγγραφο με τις φιλόδοξες προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης του χρέους στον κόσμο. Έχει τον τίτλο «Προς μία μεταρρύθμιση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού και νομισματικού συστήματος με την προοπτική μιας δημόσιας αρχής με την καθολική αρμοδιότητα». Το έγγραφο επικρίνει το ισχύον σύστημα (παγκόσμιας) ηγεσίας, την επικέντρωση σε ομάδες όπως η G7 και η G20, οι οποίες αποκλείουν τα περισσότερα έθνη του κόσμου.
Το Βατικανό λέει ότι αν μια «παγκόσμια κυβέρνηση» δεν έχει δημιουργηθεί με την ικανότητα να αντιμετωπίσει μεγάλης κλίμακας κερδοσκοπία, «η δημιουργία κλίματος θα είναι γενικά προοδευτικά αυξανόμενη με εχθρότητα και με βία, ακόμη και με υπονόμευση των θεμελίων των δημοκρατικών θεσμών».
Η πρόταση περιλαμβάνει μια παγκόσμια κεντρική τράπεζα, φόρους επί των χρηματοοικονομικών συναλλαγών ανάλογους με την πολυπλοκότητα των χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ένα ταμείο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών παγκοσμίως, και διαφορετικούς κανόνες για την εμπορική και επενδυτική τραπεζική.
Το πλήρες κείμενο προλογίζεται με τα παρακάτω:
Από το Ποντιφικό Συμβούλο για τη Δικαιοσύνη και την Ειρήνη
ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ και ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ
(Σημείωση) – Προϋπόθεση
Κάθε άτομο και κάθε κοινότητα να συμμετέχει και να είναι υπεύθυνη για την προώθηση του κοινού καλού. Πιστοί στην ηθική και θρησκευτική αποστολή τους, οι πιστοί των κοινοτήτων, θα πρέπει να αναλάβουν ηγετικό ρόλο και να αναρωτιώνται, αν οι οικογένειες ανθρώπων έχουν επαρκή μέσα στη διάθεσή τους για την επίτευξη του παγκόσμιου κοινού καλού. Η Εκκλησία από την πλευρά της καλείται να ενθαρρύνει όλους χωρίς διάκριση, ώστε με προθυμία να συμμετάσχουν με έναν «μνημειώδη αριθμό (=πλήθος) των ατομικών και συλλογικών προσπαθειών», έτσι όπως έχουν κάνει οι άνδρες, «καθ’ όλη τη διάρκεια των αιώνων … για την καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής τους …. [T] σε συμφωνία των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων με το θέλημα του Θεού.»
Μετάφραση: Μπαρμπανίκος Αρβανίτης
ΠΗΓΗ: http://www.romereports.com
Το Βατικανό προτείνει μια παγκόσμια κυβέρνηση για τη σταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος!!!
=== 24 Οκτ 2011. (Romereports.com) (-ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ειναι μεγαλο και έχει καταχωρηθεί στη πηγή-)
=== Η Αγία Έδρα έχει κυκλοφορήσει ένα νέο έγγραφο με τις φιλόδοξες προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης του χρέους στον κόσμο. Έχει τον τίτλο «Προς μία μεταρρύθμιση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού και νομισματικού συστήματος με την προοπτική μιας δημόσιας αρχής με την καθολική αρμοδιότητα». Το έγγραφο επικρίνει το ισχύον σύστημα (παγκόσμιας) ηγεσίας, την επικέντρωση σε ομάδες όπως η G7 και η G20, οι οποίες αποκλείουν τα περισσότερα έθνη του κόσμου.
Το Βατικανό λέει ότι αν μια «παγκόσμια κυβέρνηση» δεν έχει δημιουργηθεί με την ικανότητα να αντιμετωπίσει μεγάλης κλίμακας κερδοσκοπία, «η δημιουργία κλίματος θα είναι γενικά προοδευτικά αυξανόμενη με εχθρότητα και με βία, ακόμη και με υπονόμευση των θεμελίων των δημοκρατικών θεσμών».
Η πρόταση περιλαμβάνει μια παγκόσμια κεντρική τράπεζα, φόρους επί των χρηματοοικονομικών συναλλαγών ανάλογους με την πολυπλοκότητα των χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ένα ταμείο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών παγκοσμίως, και διαφορετικούς κανόνες για την εμπορική και επενδυτική τραπεζική. Το πλήρες κείμενο προλογίζεται με τα παρακάτω:
Από το Ποντιφικό Συμβούλο για τη Δικαιοσύνη και την Ειρήνη
ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ και ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ
Πόλη του Βατικανού — 2011
Πρόλογος
«Η παγκόσμια κατάσταση απαιτεί την συντονισμένη προσπάθεια όλων, τη λεπτομερή εξέταση της κάθε πτυχής του προβλήματος – κοινωνικής, οικονομικής, πολιτιστικής και πνευματικής. Η Εκκλησία, η οποία έχει μακρόχρονη εμπειρία στις ανθρώπινες υποθέσεις και δεν έχει καμία επιθυμία να συμμετέχει στην πολιτική δραστηριότητα του κάθε έθνους, αλλά επιδιώκει ένα στόχο: να προωθήσει το έργο του Χριστού υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Και ο Χριστός ήλθε σ’ αυτόν τον κόσμο για να δώσει μαρτυρία για την αλήθεια! Για να σώσουμε, όχι για να κρίνουμε! Για να εξυπηρετήσουμε, όχι για να εξυπηρετηθούμε».
Με αυτά τα λόγια, στη προφητική και πάντα σχετική Εγκύκλιο Populorum Progressio του 1967, ο Paul VI περιέγραφε με σαφή τρόπο «την πορεία», για τη στενή σχέση της Εκκλησίας με τον κόσμο. Αυτές οι τροχιές τέμνονται στην βαθιά αξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και στην αναζήτηση του κοινού καλού, το οποίο κάνει τους ανθρώπους να είναι υπεύθυνοι και ελεύθεροι να ενεργούν σύμφωνα με τις υψηλότερες φιλοδοξίες τους.
Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση που ο κόσμος περνάει, καλεί τον καθένα, τα ατόμα και τους λαούς, να εξετάσουν σε βάθος τις αρχές και τις πολιτιστικές και ηθικές αξίες στη βάση της κοινωνικής συνύπαρξης. Επιπλέον, η κρίση δίνει στους ιδιωτικούς φορείς και στις αρμόδιες δημόσιες αρχές σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, την ευκαιρία για σοβαρό προβληματισμό, σχετικά με τις δύο αιτίες, για ανεύρεση λύσεων με έναν πολιτικό, οικονομικό και τεχνικό χαρακτήρα.
Σε αυτή την προοπτική, όπως διδάσκει ο (πάπας) Βενέδικτος ο ΙΣΤ ‘, η κρίση «μας υποχρεώνει να επανεξετάσουμε το σχέδιο του ταξιδιού μας, να θέσουμε νέους κανόνες και να ανακαλύψουμε νέες μορφές δέσμευσης, να αξιοποιήσει τις θετικές εμπειρίες και να απορρίψουμε τα αρνητικά. Η κρίση γίνεται έτσι μια ευκαιρία για διάκριση, στην οποία να διαμορφώσουμε ένα νέο όραμα για το μέλλον. Με αυτό το πνεύμα, με αυτοπεποίθηση και όχι παραίτηση, είναι σκόπιμο να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες του σήμερα.»
Οι ίδιοι οι ηγέτες της G20 είπαν με τη δήλωση που εγκρίθηκε στο Πίτσμπουργκ το 2009: «Η οικονομική κρίση καταδεικνύει τη σημασία της εγκαινιαζόμενης νέας εποχής, για μια βιώσιμη παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα, που θα στηρίζεται στην ευθύνη.»
Το Ποντιφικό Συμβούλιο για τη Δικαιοσύνη και την Ειρήνη ανταποκρίνεται πλέον στην έκκληση του Αγίου Πατέρα (=του πάπα), κάνοντας δικές του τις ανησυχίες του καθενός, ιδιαίτερα τις ανησυχίες εκείνων που πληρώνουν πιο ακριβά για την τρέχουσα κατάσταση. Με τον δέοντα σεβασμό των αρμόδιων πολιτικών και πολιτικών αρχών, το Συμβούλιο προσφέρει το παρόν και μοιράζεται τον προβληματισμό του: Προς τη μεταρρύθμιση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού και νομισματικού συστήματος, στο πλαίσιο της παγκόσμιας δημόσιας αρχής (=παγκόσμια διακυβέρνηση).
Από αυτόν τον προβληματισμό, ελπίζουμε να επωφεληθούν οι ηγέτες του κόσμου και όλων των ανθρώπων που έχουν καλή θέληση. Είναι μια εξάσκηση στην ευθύνη, όχι μόνο για την τρέχουσα αλλά πάνω απ’ όλα για τις μελλοντικές γενιές, έτσι ώστε να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον και στην εμπιστοσύνη, στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στην ικανότητα ότι το καλό δεν μπορεί ποτέ να σβήσει.
Καρδινάλιος Peter K.A. Turkson — (Πρόεδρος)
Mario Toso — (Γραμματέας)Πρόλογος
«Η παγκόσμια κατάσταση απαιτεί την συντονισμένη προσπάθεια όλων, τη λεπτομερή εξέταση της κάθε πτυχής του προβλήματος – κοινωνικής, οικονομικής, πολιτιστικής και πνευματικής. Η Εκκλησία, η οποία έχει μακρόχρονη εμπειρία στις ανθρώπινες υποθέσεις και δεν έχει καμία επιθυμία να συμμετέχει στην πολιτική δραστηριότητα του κάθε έθνους, αλλά επιδιώκει ένα στόχο: να προωθήσει το έργο του Χριστού υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Και ο Χριστός ήλθε σ’ αυτόν τον κόσμο για να δώσει μαρτυρία για την αλήθεια! Για να σώσουμε, όχι για να κρίνουμε! Για να εξυπηρετήσουμε, όχι για να εξυπηρετηθούμε».
Με αυτά τα λόγια, στη προφητική και πάντα σχετική Εγκύκλιο Populorum Progressio του 1967, ο Paul VI περιέγραφε με σαφή τρόπο «την πορεία», για τη στενή σχέση της Εκκλησίας με τον κόσμο. Αυτές οι τροχιές τέμνονται στην βαθιά αξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και στην αναζήτηση του κοινού καλού, το οποίο κάνει τους ανθρώπους να είναι υπεύθυνοι και ελεύθεροι να ενεργούν σύμφωνα με τις υψηλότερες φιλοδοξίες τους.
Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση που ο κόσμος περνάει, καλεί τον καθένα, τα ατόμα και τους λαούς, να εξετάσουν σε βάθος τις αρχές και τις πολιτιστικές και ηθικές αξίες στη βάση της κοινωνικής συνύπαρξης. Επιπλέον, η κρίση δίνει στους ιδιωτικούς φορείς και στις αρμόδιες δημόσιες αρχές σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, την ευκαιρία για σοβαρό προβληματισμό, σχετικά με τις δύο αιτίες, για ανεύρεση λύσεων με έναν πολιτικό, οικονομικό και τεχνικό χαρακτήρα.
Σε αυτή την προοπτική, όπως διδάσκει ο (πάπας) Βενέδικτος ο ΙΣΤ ‘, η κρίση «μας υποχρεώνει να επανεξετάσουμε το σχέδιο του ταξιδιού μας, να θέσουμε νέους κανόνες και να ανακαλύψουμε νέες μορφές δέσμευσης, να αξιοποιήσει τις θετικές εμπειρίες και να απορρίψουμε τα αρνητικά. Η κρίση γίνεται έτσι μια ευκαιρία για διάκριση, στην οποία να διαμορφώσουμε ένα νέο όραμα για το μέλλον. Με αυτό το πνεύμα, με αυτοπεποίθηση και όχι παραίτηση, είναι σκόπιμο να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες του σήμερα.»Οι ίδιοι οι ηγέτες της G20 είπαν με τη δήλωση που εγκρίθηκε στο Πίτσμπουργκ το 2009: «Η οικονομική κρίση καταδεικνύει τη σημασία της εγκαινιαζόμενης νέας εποχής, για μια βιώσιμη παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα, που θα στηρίζεται στην ευθύνη.»
Το Ποντιφικό Συμβούλιο για τη Δικαιοσύνη και την Ειρήνη ανταποκρίνεται πλέον στην έκκληση του Αγίου Πατέρα (=του πάπα), κάνοντας δικές του τις ανησυχίες του καθενός, ιδιαίτερα τις ανησυχίες εκείνων που πληρώνουν πιο ακριβά για την τρέχουσα κατάσταση. Με τον δέοντα σεβασμό των αρμόδιων πολιτικών και πολιτικών αρχών, το Συμβούλιο προσφέρει το παρόν και μοιράζεται τον προβληματισμό του: Προς τη μεταρρύθμιση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού και νομισματικού συστήματος, στο πλαίσιο της παγκόσμιας δημόσιας αρχής (=παγκόσμια διακυβέρνηση).
Από αυτόν τον προβληματισμό, ελπίζουμε να επωφεληθούν οι ηγέτες του κόσμου και όλων των ανθρώπων που έχουν καλή θέληση. Είναι μια εξάσκηση στην ευθύνη, όχι μόνο για την τρέχουσα αλλά πάνω απ’ όλα για τις μελλοντικές γενιές, έτσι ώστε να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον και στην εμπιστοσύνη, στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στην ικανότητα ότι το καλό δεν μπορεί ποτέ να σβήσει.
Καρδινάλιος Peter K.A. Turkson — (Πρόεδρος)
(Σημείωση) – Προϋπόθεση
Κάθε άτομο και κάθε κοινότητα να συμμετέχει και να είναι υπεύθυνη για την προώθηση του κοινού καλού. Πιστοί στην ηθική και θρησκευτική αποστολή τους, οι πιστοί των κοινοτήτων, θα πρέπει να αναλάβουν ηγετικό ρόλο και να αναρωτιώνται, αν οι οικογένειες ανθρώπων έχουν επαρκή μέσα στη διάθεσή τους για την επίτευξη του παγκόσμιου κοινού καλού. Η Εκκλησία από την πλευρά της καλείται να ενθαρρύνει όλους χωρίς διάκριση, ώστε με προθυμία να συμμετάσχουν με έναν «μνημειώδη αριθμό (=πλήθος) των ατομικών και συλλογικών προσπαθειών», έτσι όπως έχουν κάνει οι άνδρες, «καθ’ όλη τη διάρκεια των αιώνων … για την καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής τους …. [T] σε συμφωνία των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων με το θέλημα του Θεού.»
Μετάφραση: Μπαρμπανίκος Αρβανίτης
ΠΗΓΗ: http://www.romereports.com
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου