Θα βρεθεί ένας άνδρας, όχι επειδή θα φοράει παντελόνια επώνυμα ή μη, ανεξαρτήτως φύλου, σωματικής διάπλασης, διότι αυτοί που κατά καιρούς στην ιστορία της Ελλάδος είπαν το “Μολών Λαβέ”, το “Ταν επι τας”, το “Ελευθερία ή θάνατος” και πιο πρόσφατα οι μητέρες στέλνοντας τα παιδιά τους στους παγκόσμιους βαλκανικούς πολέμους (οι γιαγιάδες μας) μην γνωρίζοντας αν πως και πότε θα γύριζαν αποχαιρετώντας τα έλεγαν με την “Ευχή μου και με την νίκη” χωρίς να παθαίνουν υστερία όπως κάποιες σημερινές μητέρες στέλνοντας τα παιδιά τους, όχι σε πόλεμο, αλλά για στρατιωτική θητεία λίγων μηνών βγάζοντας τα και “τρελά” για να αποφύγουν και αυτό.
Σε ποιων τα μυαλά αλήθεια ήταν η τρέλα; Όλοι αυτοί δεν φορούσαν παντελόνια. Όμως φορούσαν χιτώνες, στολές, φουστανέλες, φορέματα και είχαν κάτι κοινό.
Είχαν Αρετή, συνείδηση, Αγάπη για την Πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια, είχαν μπέσα. Ψυχή και καρδιά Ελληνική. Πίστευαν στο “πατρός τε και μητρός και των άλλων προγόνων άπαντων τιμιοτέρον και ενδοξότερον εστίν η πατρίς” χάθηκαν και αυτά νομίζω από τα σχολικά βιβλία.
Έναν τέτοιο άνδρα ζητώ με τις αρετές των προγόνων, με ψυχή και καρδιά ελληνική να μου απαντήσει.
Όταν εμείς οι ασφαλισμένοι ΤΕΒΕ, ΟΑΕΕ σήμερα, δουλεύαμε με τους άνδρες μας στα καταστήματά μας, κάνοντας συγχρόνως τα αφεντικά, τους πωλητές, τους καθαριστές, τους διακοσμητές βιτρινών και τους λογιστές, κάνοντας καλή διαχείριση των εισοδημάτων μας, γεμίζοντας τα ασφαλιστικά μας ταμεία με δικά μας λεφτά, δικά μας δεδουλευμένα, χωρίς κανείς εργοδότης ή κράτος ή κυβέρνηση, ΤΕΒΕ, Υπουργείο ή όποιος άλλος να μας δώσει ποτέ ούτε μια δραχμή.
Και επειδή ούτε μαζί τα γεμίσαμε, ούτε πολύ περισσότερο μαζί τα κλέψαμε και μαζί τα φάγαμε, κανείς μας δεν τους δίνει το δικαίωμα να αποφασίζουν (όσο θράσος και αν έχουν) να ξαναπληρώσουμε τα δικά τους σπασμένα πάλι εμείς στα γεράματά μας.
Γνωρίζουν αυτούς που μαζί τα τρώγανε. Να τους καταγγείλουν μαζί και τους εαυτούς τους, όσοι εμπλέκονται, πουλώντας τα όποια ακίνητα έκαναν όλα αυτά τα χρόνια τα 100 ή 200, αλήθεια πόσα έχουν; Και τι φόρους πληρώνουν, ξαναβάζοντας τα χρήματα στα ταμεία μας.
Και είναι ντροπή τους όλων όσων κάνουν συνενόχους τους διοικητές, διευθυντές, συνδικαλιστές. Για τους σημερινούς άκουσα ότι είναι και γιατροί. Έχοντας δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη, προστατεύοντας ασθενείς και αναπήρους.
Τεράστιες οι ευθύνες των εκάστοτε διοικητών, προέδρων, συνδικαλιστών, γιατί δεν ενημέρωναν τους ασφαλισμένους για την τύχη των χρημάτων τους. Πηγαίνοντάς τους και στα δικαστήρια και φυλακή όσους δεν μπορούσαν να πληρώσουν.
Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να βάζουν χρήματα ασφαλισμένων στις τράπεζες άτοκα; Σε εποχές που οι τράπεζες έδιναν τόκο 15-10%; Δίχως ενημέρωσή τους; Το 'παιζαν σατράπες έχοντας δύναμη εξουσίας; Έβαλαν ποτέ δικά τους χρήματα άτοκα;
Τώρα βγαίνουν στο φως οι αντιπαροχές των πράξεών τους.
Οι υπέρογκοι μισθοί έως και σήμερα, βουλευτιλίκια, υπουργιλίκια, σε περίοδο λιτότητας. Με πόσο δυνατή κόλλα είναι κολλημένοι στις πολυθρόνες τους, οι έχοντες εξουσία απολαμβάνοντας χλιδή, κόβοντας του φτωχού το ψωμάκι;
Ότι χρειαζόταν νοικοκύρεμα η Ελλάδα και οι Έλληνες, στους οποίους οι ίδιοι δίδαξαν με το παράδειγμά τους την σπατάλη. ΝΑΙ.
Όμως οι “έξυπνοι” τροϊκανοί να κουρέψουν πρώτα τους “έξυπνους” της κυβέρνησης που τους έφεραν, ίσως και εν αγνοία των βουλευτών τους (μεγάλη και η δική τους ευθύνη. Ας διάβαζαν τι υπέγραφαν) λέγοντας yes σε όλα, αφού πρώτα οδήγησαν την χώρα στο σημερινό χάλι, και μετά να ζητούν θυσίες ή την εξόντωση των Ελλήνων αν οι ίδιοι τους το επιτρέψουν.
Μας λένε ότι αυτοί πρέπει να ζούνε αξιοπρεπώς. Πολύ σωστά. Εμείς οι μικρο-συνταξιούχοι, στα γεράματα, πολλοί ανάπηροι, ζήσαμε όλη μας την ζωή με αξιοπρέπεια. Δουλεύοντας, δουλεύοντας, δουλεύοντας.
Πληρώνοντας τους φόρους μας, όλες μας τις υποχρεώσεις, γεμίζοντας τα ασφαλιστικά μας ταμεία (για να ζούμε και σήμερα με αξιοπρέπεια. Και όχι όπως μας θέλουν εμάς με κέρματα, αυτοί με βαλίτσες).
Κερδίσαμε έτσι εκτίμηση και σεβασμό, συνεργατών, πελατών των καταστημάτων μας, γενικά του περίγυρού μας (αυτά κερδίζονται δεν χαρίζονται).
Να ξαναγυρίσουν λοιπόν και αυτοί στις όποιες δουλειές είχαν πριν πολιτευτούν, με τον ιδρώτα τους να ζήσουν αξιοπρεπώς. Έως τα 75 τους έχουν καιρό πληρώνοντας τις αντίστοιχες εισφορές της ασφάλειάς τους, ξανακερδίζοντας την χαμένη αξιοπρέπεια και εκτίμηση ακόμη και από τους ψηφοφόρους τους.
Αλλιώς για να κατανοήσουν και συμπονέσουν τον λαό που κορόιδευαν τόσα χρόνια να πάρουν και οι ίδιοι μισθό 1000 ή 7000 ή 5000 ευρώ και την μικρότερη σύνταξη που υπάρχει.
Η κοροϊδία του όλοι μας θα δώσετε, τα δικά τους που από εμάς τα παίρνουν δικά τους, και τα δικά μας ψίχουλα και αυτά δικά τους, δεν περνάει πια.
Ή μήπως κατά το λεχθέν του Στ. Στρατηγού στον Ηλιόπουλο σε παλιά ελληνική ταινία “Στρίβειν δια του αρραβώνος”. Μήπως θέλουν να το στρίψουν αλλά δεν τους αφήνει ο αρρωστημένος εγωισμός τους; Δεν έχουν το σθένος να παραιτηθούν, φεύγοντας και από την πολιτική;
Βλέπουν πόσο κακό κάνουν σε Έλληνες και Ελλάδα; Τόσο τους τύφλωσε ο δαίμονας που δεν βλέπουν τι γίνεται έξω από την Βουλή και τα γραφεία τους;
Βάζουν τα παιδιά των 700 ευρώ να συγκρούονται με τον λαό οδηγούμενοι στα νοσοκομεία αμφότεροι. Αυτοί δε με γέλια και χειροκροτήματα να ψηφίζουν καταδίκες του λαού. Θα έχουν άδικο αν αύριο αυτά τα παιδιά πετάξουν τα χημικά μέσα στα έδρανα;
Ένας τυφλός βουλευτής τους έβαλε τα γυαλιά. Εύγε του. Όσο για τους θεατρινισμούς των 154 είναι για το θεαθείναι. Στο τέλος το ψηφίζουν. Ίδωμεν.
Μήπως περιμένουν από τον λαό το ΟΧΙ που δεν τολμούν να πούνε αυτοί; Οδηγώντας τον ακριβώς σ' αυτό; Κρύβεται κάτι άλλο; Ερωτήσεις κάνω.
Αν δεν παραφρόνησε ομαδικά η κυβέρνηση Παπανδρέου, τι συμβαίνει; Οι γνωρίζοντες Έλληνες ανάγνωση και γραφή και κατανοώντας την, κάτι περισσότερο γνωρίζουν.
Αυτοί ζώντας στον μικρόκοσμο τους δεν ακούν, από τον δικό τους χώρο άνοιξαν πολλά στόματα επωνύμων με πολλή καθυστέρηση, πράγματα τρομερά που χρόνια γνώριζαν μα δεν μιλούσαν γιατί άραγε; (κάλλιο αργά παρά ποτέ) τα λένε στην tv γράφοντάς τα στα βιβλία τους. Κανείς δεν κοκκινίζει.
Και πάλι θα ρωτήσω. Στα σχολεία, πανεπιστήμια θα διάβασαν κάπου το “ει κατ' αλλήλων μισούμεθα, ουδενός εστί χρεία προς την ημετέρα απώλεια”. Αν κατάλαβαν το νόημα, και αν ναι τι είναι αυτό που κάνουν στην Βουλή ο ένας εναντίον του άλλου; Δημιουργώντας προβλήματα; Αυτά ενδιαφέρουν; Ποιος είναι καλύτερος; Ο λαός ήδη τους κρίνει. Δεν είναι δα και μαθητούδια. Αυτά έχουν ελαφρυντικά. Δεν τους το δίδαξε αυτό κανείς.
Δίνουν λέει, ποιοι δίνουν; Ποιων χρήματα σε ποιους; Τα δικά μας δεδουλευμένα και αυτά λειψά.
Οι ανάπηροι δεν επαιτούν, ΑΠΑΙΤΟΥΝ εδώ και τώρα να κοινοποιήσουν τις αποφάσεις των γιατρών των επιτροπών, τις οποίες κρατούν δεσμευμένες, ενώ μας φορτώνουν με έξοδα (πως να κατανοήσουν; Μόνο αν βρεθούν στην ίδια θέση ίσως) να επανέλθουν οι συντάξεις στην προηγούμενη κατάσταση συν τα αναδρομικά που κρατάνε κοντά 1 χρόνο, έστω και αν ήταν πολύ μικρότερες ανάλογα με τις εισφορές μας, όταν μάλιστα οι εισφορές των δύο συζύγων φθάνουν τα 50 ή 60 χρόνια συνολικά. Και όχι να τις μειώνουν.
“Αιδώς ω άνδρες Αθηναίοι”.
Ή φαντάζονται ότι οι γιατροί των επιτροπών είναι οι έχοντες λογαριασμούς στην Ελβετία; Με τόσα χρόνια σπουδών και τόσο υπεύθυνη δουλειά, τους έχουν τόσο κακοπληρωμένους.
Αυτοί δεν βγάζουν αποφάσεις γιατί έτσι θέλουν, βασίζονται στις διαγνώσεις γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων που μας παρακολουθούν κάθε μήνα, γράφοντας μας φάρμακα, θεραπείες που χρειαζόμαστε, με διάφορες εξετάσεις, υπερήχων, μαγνητικών, αξονικών, ακτινογραφίες, αιματολογικές, στέλνοντας τους τις γνωματεύσεις τους. Εκτός αυτών εμείς περνώντας από τις επιτροπές προσκομίζουμε όλες αυτές τις εξετάσεις.
Για να φθάσει κάποιος να έχει αναπηρίες, σημαίνει ότι η όποια πάθησή του, έχει κάνει ανεπανόρθωτες βλάβες σε ζωτικά όργανα.
Ε! συγνώμη που δεν είμαστε όλοι ετοιμοθάνατοι άνω του 80%. Αυτό θέλουν;
Πως είναι δυνατόν να δίνουν εντολές οι άσχετοι στο θέμα πολιτικοί, στους διοικητές και στις επιτροπές γιατρών; Για ποσοστά; Τραγελαφικός παραλογισμός,
Αν υπήρξαν αναπηρικές συντάξεις μαϊμού, χρέος των όποιων υπευθύνων ήταν και είναι να τιμωρήσουν γιατρούς και αναπήρους μαϊμού. Όχι να φορτώσουν την δική τους ανικανότητα, αδιαφορία, σε όλους τους άλλους κρατώντας συντάξεις, κόβοντας, κόβοντας διαρκώς δώρα, επιδόματα, φάρμακα, δίχως τελειωμό. Προσθέτοντας και φόρους. Ενώ τα δικά τους παπαγαλάκια των ΜΜΕ, όσα είναι τα καλοταΐζουν.
Που θέλουν να τους οδηγήσουν; Έξω από το Μέγαρο Μαξίμου για να τους ξανασπάσουν τα κεφάλια;
Παλιά τους τέχνη. Το έχουν ξανακάνει. Χωρίς να απολογηθεί κανείς, χωρίς μια συγνώμη, (άγνωστη λέξη) σ' αυτούς που πολεμώντας κράτησαν την Ελλάδα ελεύθερη, για να μπορούν να ζούνε οι άκαπνοι στην χλιδή.
Μήπως στα δικαστήρια; Με ό,τι αυτό συνεπάγεται;
Πολιτικοί και ΜΜΕ της Αθήνας ασχολούνται με τα δικά τους. Από σοβαρά έως φαιδρά.
Στα τεκταινόμενα στην Θράκη, έστω και εθνικά, το παίζουν τυφλοί και κωφάλαλοι. Είναι πολύ μακριά τους η Θράκη.
Αν όμως διάβαζαν τον βίο και πολιτεία των ανδρών της τρόικας, Ευρωπαίων θα καταλάβαιναν ίσως, αν δεν γνώριζαν (αφού αρκετοί σπούδασαν μαζί τους στα διάφορα κολέγια, συμμετείχαν σε ομάδες, συλλόγους, άρα γνώριζαν) ποιους κάλεσαν παρακαλώντας τους μάλιστα να μας σώσουν.
Άκουσα στην TV ότι η κ. Μέρκελ γεννήθηκε στην Γερμανία του Χίτλερ, μεγάλωσε στην Γερμανία του Στάλιν. Που λοιπόν έμαθε Δημοκρατία, δικαιοσύνη, Θεό αγάπη για τον άνθρωπο;
Και να τελειώσω με κάτι αισιόδοξο.
“Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει” είναι η μόνη μας ελπίδα.
Και ότι “εστι δίκης οφθαλμός ος τα πανθ' ορά” και ας μην Τον πιστεύουν.
Από κάπου θα το βρουν.
kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου