του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Μόλις χθες διατυπώναμε σε άρθρο μας το αυτονόητο. Και το αυτονόητο είναι πως αυτή η κυβέρνηση κυριολεκτικά μισεί την Ελληνική κοινωνία.
Πρόκειται για μια διαπίστωση που την επιβεβαιώνει…
- Το σύνολο της πολιτικής διαδρομής αυτής της κυβέρνησης. ..
- Η πρωτοφανής αντικοινωνική της μανία…
- Το περιεχόμενο των πολιτικών της προτεραιοτήτων από την πρώτη κιόλας μέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση του τόπου, χρησιμοποιώντας ασύστολα ψεύδη και μεθόδους πρωτοφανούς πολιτικής εξαπάτησης.
Πρόκειται για μια διαπίστωση που κάθε μέρα που περνά επιβεβαιώνεται με τον πιο τραγικό τρόπο.
Αυτός ο θίασος των αχυρανθρώπων…
- Δεν κυβερνά αλλά καταστρέφει…
- Δε διαχειρίζεται τις υποθέσεις μας αλλά τον εισπρακτικό μηχανισμό των νταβατζήδων…
- Δεν τιμά τον όρκο που έδωσε στο Σύνταγμα που παραβιάζει συστηματικά, αλλά τις υποσχέσεις που έδωσε στα εξωθεσμικά αφεντικά του.
Όλα αυτά τα συμπεράσματα, σαφώς και δεν έχουν το χαρακτήρα της προσωπικής προσβολής για κανέναν από δαύτους.
Συνιστούν ωστόσο μια απόλυτα επιβεβαιούμενη και διόλου αμφισβητήσιμη πολιτική διαπίστωση, για το ρόλο τους, τις εκ των πρακτικών κρινόμενες προθέσεις τους, και την προοπτική που επιφυλάσσουν για την Ελληνική κοινωνία...
Σήμερα, γι ακόμη μια φορά υποκρινόμενη η υπουργός που μεθοδεύει συστηματικά τον αφελληνισμό, την αποεθνικοποίηση και την εμπορευματοποίηση της Ελληνικής παιδείας, τόλμησε να δηλώσει χωρίς ίχνος προσωπικής ευθιξίας και αναφερόμενη στις κινητοποιήσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας, ότι η πρώτη προτεραιότητα αυτού του υπουργείου είναι …η μάθηση, προκαλώντας τουλάχιστον σύμμεικτα συναισθήματα οργής και νευρικού γέλιου για το θράσος της.
Σχολεία χωρίς δασκάλους…
Μαθητές χωρίς βιβλία…
Και αυτή θρασύτατα φτύνει την κοινωνία κατάμουτρα, δίνοντας όρκους πίστης στη μάθηση η οποία μόνο επί τουρκοκρατίας απαξιώθηκε όσο επί των δικών της ημερών.
Και φυσικά αμέσως μετά επιδόθηκε στο προσφιλές σπορ του εκβιασμού της Ελληνικής κοινωνίας για ενδεχόμενη έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη αν οι κινητοποιήσεις προκαλέσουν πολιτική αστάθεια…
Εμείς, αφιερώνοντας σε όλους τους αναγνώστες τη φωτογραφία αυτή, σας προτρέπουμε να απαντήσετε αν μέσα από το δηλητήριο και το μίσος που στάζουν τα μάτια των ενοίκων του υπουργείου παιδείας, μπορεί να βγει αγάπη και ειλικρινής φροντίδα για τη νέα γενιά.
Αν όλη η κοινωνία τα δει, τότε ίσως αντιληφθεί καλύτερα ποια τύχη οφείλει να επιφυλάξει σ αυτά τα μάτια.
http://eidafos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου