Από τον Αλέξανδρο ΣτεφανόπουλοΝύχτα, 18 Ιουλίου(2011) παραμονή του ετήσου μνημόσυνου του Σωκράτη Γκιόλια ανάρτησα και έγραφα τα εξής. Διαβάστε τα! Την επομένη Διαβάζω την πρώτη επιστολή της Σεμίνας προς τον Χ. Παπουτσή. Την παραθέτω παρακάτω. Και σήμερα πριν από λίγο-μέσα στη μαύρη νύχτα στην Ελλάδα- η Σεμίνα Διγενή κάνει την παρακάτω ανάρτηση που παραθέτω. Πριν διαβάσετε το χρονικό που παραθέτω με τα κείμενα της Σεμίνας Δ θα ήθελα να ρίξετε μια ματιά στα παρακάτω κείμενα (μου) και να τα κρατήσετε! Γιατί σύντομα θα έχουμε εξελίξεις σχετικά με την δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια ή μια νέα αιματοχυσία προκειμένου να κλείσουν στόματα. Εγώ πάντως το δικό μου δεν θα το κλείσω και θα προχωρήσω σε αποκαλύψεις. Σύντομα...Τα άκουσες φίλε "μικρέ Ουδσσέα" Διαβάστε λοιπόν καλά κύριοι της αντιτρομορατικής καλά όλα τα παρκάτω κείμενα. Και τα προσεχή 24ωρα ίσως να έχουμε και εκπλήξεις. Μετά τα κείμενα μου-τα οποία αν θέλετε για συντομία μπορείτε να παρακάμψετε αλλά κρατείστε τα και διαδώστε τα κάτι ξέρω κρύβουν πολλά...- παραθέτω ένα χρονικό με κείμενα της Σεμίνας Διγενή από την ημέρα της αναγγελίας της δολοφονίας του Σωκράτη μέχρι και την επιστολή που ανάρτησε προ ολίγου (02:00) ξημερώματα 24ης Ιουλίου η Σεμίνα. Και το καλύτερο; Μια συνέντευξη του Σωκράτη Γκιόλια που είχε πάρει η Σεμίνα Διγενή.
Κείμενα δημοσιογράφου Αλέξανδρου Στεφανόπουλου, Ιούλιος 2010
Επιστολή 2 προς Χρήστο Παπουτσή 02:00 ξημερώματα προς 24 Ιουλίου(11)
Αγαπητέ Χρήστο,
αναρωτιέμαι γιατί αποφάσισες να ταλαιπωρήσεις τόσο κόσμο καλοκαιριάτικα, αντί να σηκώσεις ένα τηλέφωνο και να μου απαντήσεις σε όσα σε ρώτησα ή να μου ζητήσεις -έστω- το λόγο... Παλαιότερα το έκανες και μάλιστα με άμεσο και ευγενικό τρόπο... Τόσες δεκαετίες φερόσουν έτσι, γιατί ξαφνικά άλλαξες; Την προηγούμενη επιστολή την έστειλα σε σένα κι από σένα περίμενα μια απάντηση. Αντί γι' αυτό μου τηλεφώνησε χθες ο αστυνομικός υποδιευθυντής κ. Κ. Παπαθανασάκης της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, να με καλέσει για ένορκη μαρτυρική κατάθεση, σχετικά με την υπόθεση της δολοφονίας Γκιόλια. Λίγη ώρα μετά το τηλεφώνημά του, δύο άντρες με μαύρα, ντάλα μεσημέρι στις 2.30, ήλθαν σπίτι μου για τα περαιτέρω. Και επανέρχομαι.
Γιατί τους ταλαιπωρείς όλους αυτούς τους ανθρώπους και δε βγαίνεις να πεις κάτι εσύ; Εσύ είσαι ο υπουργός, εσύ κάνεις τις έρευνες, εσύ οφείλεις να ξέρεις, εσύ πρέπει να κινήσεις γη και ουρανό, να βρεις την άκρη. εσένα περιμένουμε να μας πεις. Γι αυτό είσαι εκεί.
Χρήστο, εδώ και καιρό, είσαι ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη (πολλοί σε αποκαλούν και Υπουργό ΠΡΟ ΠΟ, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας) και τα μόνα για τα οποία σε συζητάει ο κόσμος, είναι αυτά για τα οποία δεν θα ευχόταν κανείς να τον συζητάνε (Η υπόθεση ''Σάμινα'', τα αιματηρά επεισόδια στο Σύνταγμα, οι ανεκδιήγητες δηλώσεις μετά και και...)
Αυτές οι πόζες με τα σηκωμένα μανίκια στη φωτογραφία, που σημειολογικά παραπέμπουν σε δουλευτή πολιτικό, σε συνδυασμό με το χρόνιο, όλο σημασία, ανθυπομειδίαμα, πες στον ίματζ μέικερ σου, όχι μόνο δεν πείθουν κανένα, αλλά βγάζουν και γέλιο.
Λοιπόν, εγώ θα πάω στην Αντιτρομοκρατική και στον κ.Παπαθανασάκη, (αφού έτσι το κανόνισες, αλλά μην φανταστείς ότι με φοβερίζεις με κάτι τέτοιο), για να του πω όμως, αυτά που θα του έλεγε ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας.
Οφείλεις να ξέρεις Υπουργέ Χρήστο, την αλήθεια για την υπόθεση Γκιόλια,
γιατί αν δεν ξέρεις μετά από ένα χρόνο, κάτι δεν πάει καλά με σένα.
Τι προηγήθηκε...
Ανοιχτή επιστολή προς τον Χρήστο Παπαπουτσή 19 Ιουλίου 2011
Αγαπητέ Χρήστο
θέλω να σου πω πολλά αυτόν τον καιρό, αλλά τελικά αποφάσισα να σου γράψω γράμμα. Γνωριζόμαστε πολύ καλά από την εποχή της Πλειστοκαίνου, ήτοι από τον καιρό που ήμουν ρεπόρτερ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της Πανεπιστημίου κι εσύ στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στον όροφο κάτω από μάς.
Η μνήμη, λένε οι νευροεπιστήμονες είναι κάτι σαν βίντεο ροής, που ''φορτώνεται'' με γεγονότα, εικόνες, πρόσωπα και σκέψεις. Όταν ενεργοποιείς μια ανάμνηση, ενεργοποιείς συγχρόνως και κάποια απ' αυτά που συνέβαιναν γύρω απ' αυτήν, την ώρα που σχηματιζόταν...
Σε θυμάμαι λοιπόν, να μας επισκέπτεσαι συχνά στα γραφεία μας, παρέα με τον Αρκούδο, για να φέρετε κομματικές ανακοινώσεις, καταγγελίες για την κρατική βία και την επάρατη δεξιά, καλέσματα σε διαδηλώσεις για την παιδεία και τα αντιλαϊκά μέτρα, να παρακαλάς τον Γιομπαζολιά να ''περιποιηθεί'' τα κείμενα κι όταν αυτός έλειπε, τον Μπακουνάκη, την Νταιλιάνα, την Μαυρογένη, την Παγώνη, εμένα... Θυμάσαι; Μαχητικός και πάντα με πλήρη επαναστατική εξάρτυση, μούσια και μαλλιά και με απέχθεια ιδιαίτερη στις αυθαιρεσίες των δυνάμεων καταστολής.
Είπα ''δυνάμεις καταστολής'' και το βίντεο ροής που λέγαμε πιο πριν, σε δείχνει -τριάντα τόσα χρόνια μετά- να δίνεις εντολή να ρίξουν ληγμένα δακρυγόνα σε διαδηλωτές. Σε δείχνει να θέτεις -μέσω των ΜΑΤ- σε ισχύ το σχέδιο ''Βίαιης καταστολής και διάλυσης συγκεντρώσεων'' και τη χρησιμοποίηση 2.860 δακρυγόνων...
(Χρήστο, όταν πηγαίναμε μαζί παλιά σε διαδηλώσεις, αυτοί οι φασίστες όπως τους έλεγες, δεν μας έριχναν ποτέ πάνω από500... Άσε που τα περισσότερα τα έτρωγε ο Καραμπελιάς!) Πολύ αίμα παλιέ μου φίλε, πολλά ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα πλευρά και πολύ προκλητικές οι δηλώσεις σου μετά. Αν αυτό συνέβαινε τότε, που φορούσες το αμπέχωνο, τα γένια σου ήταν μαύρα και σου είχε ο Λαλιώτης υπόκρουση τα Κάρμινα Μπουράνα, φαντάζεσαι πώς θα αποκαλούσες τον αρμόδιο υπουργό; Εσύ λοιπόν, Υπουργέ μου όχι μόνο αιματοκύλισες τις Τετάρτες του Συντάγματος, αλλά σε πληρώσαμε και ακριβά για να μας δείρεις. Πάνω από 1.100.000 ευρώ ΜΑΣ κοστίζει, για να φροντίσεις ΕΣΥ να κυλήσει το αίμα των διαδηλωτών.
Όμως παρασύρθηκα, (είναι που έχουμε να μιλήσουμε και πάνω από 20 μήνες...) άλλο είναι το θέμα μου σήμερα, για άλλο αίμα θέλω να σου μιλήσω. Για το αίμα του Γκιόλια. Ξέρω ότι ξέρεις. Σχεδόν όλοι ξέρουμε ότι ξέρεις. Ξέρεις και το ποιός έδωσε την εντολή και ποιοί ήταν οι εκτελεστές του. Και ο προκάτοχός σου ήξερε.
Άκου Χρήστο, δεν σκοπεύω μ' αυτό το κομμάτι να υπερασπιστώ τον Γκιόλια. Θέλω όμως να ξέρω, θέλω να μου πεις την αλήθεια. Ποιός τον ήθελε νεκρό και γιατί; Ήταν πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματίας, ποιός διάολος ήταν; Για ποιό λόγο του έκλεισαν το στόμα; Γιατί ένα χρόνο τώρα δεν μιλάει κανείς; Ποιός απαιτεί αυτήν την ομερτά; Οι έρευνες και του Χρυσοχοίδη και οι δικές σου (άν έγιναν ποτέ...) πού οδήγησαν; Πόσα τηλέφωνα έπεσαν κι από πού, για να κλείσει το θέμα πριν καν ανοίξει;
Χρήστο, πρέπει να ξέρεις ότι λέγονται πολλά για τον τρόπο διεξαγωγής αυτών των περίφημων ''ερευνών''. Όσοι σε υπερασπίζονται λένε πως είναι πολύ θολό το τοπίο για να μπορέσεις να βρεις άκρη και παραείναι τοξικό το θέμα για να ''ανοίξει''. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι εκτελείς υπάκουα, εντολές σιωπής (όχι απαραίτητα από πολιτικά κέντρα)... Νάτο πάλι το βίντεο ροής... Σε δείχνει να κρατάς, σε πορεία, τη ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου κι εμένα να φωτογραφίζω.Στο όνομα αυτής της σκηνής, μπορείς να πεις την αλήθεια; Γιατί σου είπα, ξέρω ότι ξέρεις. Σκότωσε το Σωκράτη, αυτός που νομίζω;Υ.Γ.Αν ποτέ μου πεις την αλήθεια, θα λυπηθώ μόνο για ένα πράγμα, που δεν θα την ακούσει από το στόμα σου ο συνάδελφος μου, που τα παλληκάρια σου φρόντισαν με μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης, να χάσει την ακοή του.Το τελευταίο πράγμα που άκουσε, ήταν εκείνο το δικό μας σύνθημα ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ... Δεν το θυμάσαι όμως, ε;
Σ.
www.greekamericannewsagency.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου