1-Φοιτητής, μιλώντας σε αντιχουντική διαδήλωση στη Γερμανία. 2-Με το ζεύγος Βίλυς και Γιώργου Θεοφάνους και τη Μαρινέλλα. 3-Ποδοσφαιριστής στην ελληνική ομάδα του Ααχεν
Ο κ. Νίκος Ζαμπόγλου, διευθυντής και καθηγητής της Ογκολογικής και Ακτινοθεραπευτικής Κλινικής του γερμανικού νοσοκομείου του Οφενμπαχ, πολεμά τον καρκίνο τα τελευταία 25 χρόνια. Ωστόσο τίποτα δεν τον είχε προετοιμάσει για τη μάχη που θα έδινε με το καρκίνωμα της ελληνικής γραφειοκρατίας. Το όραμά του να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα η πρωτοποριακή βραχυθεραπεία που χτυπά κατευθείαν στην καρδιά του όγκου, «συρρικνώνεται» από την ίδια την Πολιτεία που δεν εγκρίνει το αναγκαίο για τη θεραπεία μηχάνημα. Γεννημένος το 1949 στην Κύπρο, ο κ. Ζαμπόγλου είναι καθηγητής Επεμβατικής Ακτινοογκολογίας και διευθυντής της...... αντίστοιχης κλινικής του Ακαδημαϊκού Νοσοκομείου του Οφενμπαχ του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης. Εχει λάβει πολλές διακρίσεις διεθνώς, ωστόσο η ανακήρυξή του ως αντεπιστέλλοντος μέλους από την Ακαδημία Αθηνών κατέχει ιδιαίτερη θέση στο βιογραφικό και στην ψυχή του. «Η Ακαδημία Αθηνών είναι το σύμβολο του αθάνατου ελληνικού πνεύματος. Προσωπικά αξιώθηκα τη μεγαλύτερη τιμή για το έργο μου», λέει στο protothema.gr ο κ. Ζαμπόγλου. Παγκόσμια πρωτιά στην ογκολογία Το μεγάλο επιστημονικό και κλινικό ενδιαφέρον για τη μέθοδο της βραχυθεραπείας που εφαρμόζει στην ακτινοθεραπευτική ογκολογία, όπως αποτυπώνεται στις επισκέψεις πολλών Ελλήνων ασθενών στο νοσοκομείο του Οφενμπαχ, τον ώθησε να αναζητήσει τρόπους εφαρμογής της θεραπείας και στην Ελλάδα. Ως φαίνεται όμως δεν υπήρχε απόλυτη… αμοιβαιότητα με την ελληνική πολιτεία. Παρά τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε, το αποτέλεσμα είναι ακόμη μηδενικό. «Διαπίστωσα μεγάλη ροή Ελλήνων προς την κλινική. Σκέφτηκα ότι αντί να πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία για να έρχονται στη Γερμανία, θα μπορούσε να απλουστευτεί η διαδικασία: να εφαρμόσω τη
βραχυθεραπεία στην Ελλάδα», εξηγεί. Το ΕΣΥ έσπευσε να του κλείσει την πόρτα εξαρχής. Συνεργασία που ξεκίνησε με μεγάλο νοσοκομείο της Αττικής έληξε άδοξα λόγω πανεπιστημιακών… τρικλοποδιών. «Απευθύνθηκα σε ιδιωτικές κλινικές και πράγματι ευοδώθηκε συνεργασία με μία εξ αυτών. Ικανοποιήθηκαν οι επιστημονικές προδιαγραφές που έθεσα, μεταξύ των οποίων η αγορά αξονικού τομογράφου που θα επιτρέπει τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της βραχυθεραπείας σε τρισδιάστατο επίπεδο», συνεχίζει την εξιστόρηση των περιπετειών του. Επί 28 μήνες (!) μελετά το ΚΕΣΥ το αίτημα για την εφαρμογή της θεραπείας Ωστόσο λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, εν προκειμένω το υπουργείο Υγείας. Το αίτημα για την αγορά του αξονικού τομογράφου που προϋποθέτει η βραχυθεραπεία εξετάζεται από την αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Υγείας περισσότερους από 28 μήνες! Η πλέον πρόσφατη εξήγηση που του δόθηκε για την καθυστέρηση ήταν ότι «πρέπει να συγκροτηθεί σε σώμα η επιτροπή ακτινοβολιών του υπουργείου που θα εγκρίνει το αίτημα για το μηχάνημα».
Οι Γερμανοί συνάδελφοί του δεν αντιλαμβάνονται βεβαίως τέτοιου είδους προβλήματα - δεν τα έχουν αντιμετωπίσει ποτέ. «Η προμήθεια του μηχανήματος στη Γερμανία θα ήταν ζήτημα ενός μηνός. Στην Ελλάδα, όμως, έχουμε έναν μοναδικό τρόπο να κάνουμε τα απλά πολύπλοκα και τα εύκολα δύσκολα. Εγώ τους έχω εξηγήσει ότι ο τομογράφος είναι προϋπόθεση για την ακτινοθεραπεία και μόνο γι’ αυτή. Θα λειτουργεί με το δικό
μας λογισμικό, δεν θα έχει άλλη χρήση», διευκρινίζει. Το ενδεχόμενο να μην έχουν παρανοήσει οι Ελληνες αρμόδιοι, αλλά να υποκρύπτει κάτι άλλο η κωλυσιεργία τους δεν θέλει ούτε να το σκέφτεται: «Θέλω να βλέπω την καλή πλευρά του Ελληνα, της χώρας μου. Σε αυτή θα εστιάζω πλέον». Με τον Διονύση Σαββόπουλο κατά την ανακήρυξή του ως αντεπιστέλλοντος μέλους της Ακαδημίας Αθηνών Ο καρκίνος και η βραχυθεραπεία «Ως γνωστόν, οι κακοήθεις όγκοι δεν έχουν σύνορα εθνικά, ηλικιακά, οικονομικά, μορφωτικά. Ούτε και ο φόβος μπροστά στην ασθένεια ή και στο ενδεχόμενο του θανάτου», προσθέτει ο καθηγητής. «Γνώρισα ασθενείς από όλο τον κόσμο. Είναι παρόμοιες οι αντιδράσεις εμπρός σε αυτή την αρρώστια. Ο φόβος, ο πανικός, η αντίδραση, η προσπάθεια να τον πολεμήσεις». Δυστυχώς, ο καρκίνος αποτελεί τον υπ’ αριθμόν 1 λόγο θανάτου σήμερα. «Μοιάζει να έχει πυροδοτηθεί, νομίζω, όμως, ότι απλώς αυξήθηκε το προσδόκιμο ζωής και οι άνθρωποι προφταίνουν πλέον να γερνούν πολύ σε σχέση με τρεις-τέσσερις δεκαετίες πριν και συνεπώς να αρρωσταίνουν περισσότερο», λέει ο κ. Ζαμπόγλου.Η τρισδιάστατη βραχυθεραπεία, η ακτινοθεραπευτική μέθοδος που ο ίδιος και η ομάδα του ανέπτυξαν, συνίσταται στο εξής: ο καρκίνος ακτινοβολείται στην καρδιά του όγκου χάρη σε ένα σύμπλεγμα από βελόνες-καθετήρες, μέσω των οποίων εισέρχεται η ακτινοβολία στα επιθετικά, «κακά» κύτταρα, αφήνοντας ανέπαφα τα «καλά». Το αποτέλεσμα είναι να αυξάνεται το θεραπευτικό όφελος, ενώ παράλληλα να μειώνονται οι παρενέργειες.
Η κλινική του…
Ελληνα Στην Ογκολογική Κλινική του Ακαδημαϊκού Νοσοκομείου Οφενμπαχ από τους 17 γιατρούς οι 10 είναι Ελληνες. Στην εθνικότητα των γιατρών οφείλεται και η ανεπίσημη ονομασία της κλινικής: την ονομάζουν «Γκρίχενμπαχ Κλίνικουμ» κατά παράφραση του «Οφενμπαχ Κλίνικουμ». «Νέοι, ικανότατοι επιστήμονες αποδεικνύουν ότι μόλις τους δοθεί η δυνατότητα και οι υποδομές κάνουν θαύματα. Ιδιοι είναι οι Ελληνες είτε ζουν στην Ελλάδα είτε στην αλλοδαπή, η διαφορά βρίσκεται στην αφετηρία, στο τι τους προσφέρεται ώστε να ξεκινήσουν και να συνεχίσουν δυναμικά», τονίζει ο κ. Ζαμπόγλου. Πάντως, στη δική του κλινική δεν υπάρχει… φακελάκι. Αυτό είναι ταυτόσημο μόνο με τα ελληνικά νοσοκομεία: «Το φακελάκι είναι ελληνικό, αλλά δυστυχώς είναι έργο κρατικό. Ο κρατικός μηχανισμός συντηρεί το φακελάκι».
Το ξεκίνημα
H Γερμανία ήταν μονόδρομος για τον νεαρό Ζαμπόγλου. «Ηθελα να σπουδάσω στην Ευρώπη, αλλά όχι στη Βρετανία. Η γερμανική υποτροφία που έλαβα με έβγαλε από τον προβληματισμό», λέει. Εφυγε από την Κύπρο το 1966. Σπούδασε Φυσική. Ακολούθησε διδακτορικό στην Ακτινοφυσική. Συνέχισε με σπουδές στην Ιατρική. Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στη Γερμανία ήθελε να… επιστρέψει. «Βρισκόμουν υπ’ ατμόν. Αρχικά έθεσα ορόσημο επιστροφής τη λήψη πτυχίου Φυσικής, μετά διδακτορικού, πτυχίου Ιατρικής, υφηγεσίας κ.ο.κ.» Ετσι, πέρασαν 44 χρόνια, «απολύτως δημιουργικά, γεμάτα και ωραία χρόνια». Καταφέρνει να επιστρέφει ολοένα και πιο συχνά στα πάτρια εδάφη - κι αυτό το θεωρεί πολύ σημαντικό, ότι «δεν ήμουν ποτέ απών από την πατρίδα μου». Ολες οι διακοπές του αφιερώνονται στην Ελλάδα, ιδίως στα αγαπημένα του Πυργαδίκια στη Χαλκιδική, όπου διατηρεί και σπίτι, αλλά και στη Λεμεσό, τόπο καταγωγής του.
πηγή http://aetoshal.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου