Ειμαι στρατιωτικος και σας γραφω απο το Αφγανισταν. Ευχομαι σε ολους τους Ελληνες εκει στην πατριδα χρονια πολλα και καλα. Εμεις οι συναδελφοι που υπηρετουμε εδω δυστυχως τετοιες μερες ειμαστε αποκομμενοι απο τις οικογενειες μας. Βλεπουμε συναδελφους απο αλλες χωρες, και οχι μονο τις λεγομενες "ισχυρες", αλλα και αλλες παραπλησιων οικονομικων δυνατοτητων με τη δικη μας (Βουλγαρια, Λιθουανια, Βελγιο, Σκοπια!!!!) να δεχονται τουλαχιστον σε εβδομαδιαια βαση(καποιοι απο τους παραπανω και 2- 3 φορεςτη βδομαδα) ευχετηριες καρτες, δεματα, δωρα, απο τις οικογενειες τους , φιλικα τους προσωπα, τα παιδια τους, και αντιστροφως...και εμεις τιποτα...καθομαστε και τους παρατηρουμε, ενω η απαντηση ειναι καθε φορα η ιδια οταν δεχομαστε τα σχολια τους:δυστυχως δεν υπαρχει υπηρεσια ταχυδρομειου για μας!!!!!Μετα απο 8 χρονια εδω στο Αφγανισταν, οι περιπου διακοσιοι ελληνες -κυριως ΜΗ εθελοντες- στρατιωτικοι στερουνται του αυτονοητου ειδικα αυτες τις μερες!!!μεχρι και στο επος του '40 οι ελληνες αγωνιστες , ακο! μα και με μουλαρια, ενα δεμα με ενα γραμμα και ενα ζευγαρι πλεκτες καλτσες το ειχαν!!!Οταν ανεφερθηκε (πολλακις και στο παρελθον) το προβλημα, η απαντηση ηταν θα δουμε τι μπορουμε να κανουμε! 8 χρονια μετα ...τιποτα!!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου